Portret van integer politicus
Gert-Jan Seger blikt openhartig terug op zijn jeugd en vertelt dat hij uit een orthodox milieu komt – de Gereformeerde Gemeente – en dat hij nu lid is van de Protestantse Kerk in Nederland. Hij heeft dus in zijn persoonlijk leven wel de nodige veranderingen meegemaakt en zich van zijn geestelijke wortels ‘losgemaakt’. Zoals dat bij hem past, is daar niet rancuneus over: hij blikt goed en liefdevol terug op hetgeen zijn ouders hem hebben meegegeven. Nadat hij een periode bij EO Radio 1 werkzaam was, werd hij door de Gereformeerde Zendingsbond naar Egypte uitgezonden.
De Duitse theoloog Dietrich Bonhoeffer, die vanwege zijn verzet tegen Hitler in de gevangenis belandde en daar stierf, is voor Segers een belangrijke bron van inspiratie.
Onverwachte samenwerking
Segers vertelt over zijn inzet om iets te doen tegen mensenhandel en gedwongen prostitutie maar ook over zijn betrokkenheid bij het manifest Waardig ouder worden dat bedoeld was als tegengas voor de initiatiefwet Voltooid Leven van D’66.
Een heel ander onderwerp was coalitie Y, die een einde wilde maken aan het leenstelsel.
Segers zegt over dit alles: “Het waren mooie en doelgerichte vormen van samenwerking met mensen die normaal gesproken niet in de buurt van de Christen Unie te vinden waren” (p. 58).
Hij is eerlijk over zichzelf en noemt zichzelf een ‘hoopvolle realist met een hang naar harmonie en politieke vechtlust’. De spanning tussen ideaal en werkelijkheid houdt hem voortdurend bezig waarbij het gebrek aan nuance in de media vaak fnuikend is voor de ware intentie en de subtiele bedoeling van bepaalde woorden en voorstellen zoals bij de kwestie van de twee Armeense kinderen die asiel in Nederland zochten.
Segers is bewogen met het lot van de Joden en heeft waardering voor de excuses van Rutte bij de nationale herdenking van de Holocaust in Amsterdam. De korte passage over Israel had genuanceerder mogen zijn, zeker in het licht van de actuele ontwikkelingen. Nu lijkt het alsof Segers te weinig oog heeft voor de geschiedenis van Palestina en de situatie van de Palestijnen.
Eerlijk
Seger is achteraf niet gelukkig met het artikel in het Nederlands Dagblad dat destijds nogal wat stof deed opwaaien en hij neemt daar zelf ook de verantwoordelijkheid voor.
De jaren in de politiek hebben hem wel veranderd getuige het antwoord van zijn vrouw: “Dat denk ik wel. Je bent tegenwoordig sneller boos en je lacht minder vaak dan vroeger” (p. 250). In de stijl van Segers eindigt dit sympathiek geschreven boek met de woorden: “Op hoop van zegen!”
Gert-Jan Segers was van 2012 tot 2023 Tweede Kamerlid voor de CU en sinds 2015 fractieleider van deze partij. Daarvoor was hij directeur van het wetenschappelijk instituut van de CU.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
