"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Recensie: Op de vriendschap

Zaterdag, 13 april, 2024

Geschreven door: Frank Daenen
Artikel door: Jan Stoel

Fijn dat je mijn vriend bent!

In 2000 verscheen het eerste boek dat Frank Daenen illustreerde, Brutale Bertus van Guy Daniëls. In een kenmerkende stijl van warme, kleurrijke en tot in detail uitgewerkte illustraties zorgt hij ervoor dat de fantasie en de verwondering van kinderen geprikkeld worden. Dat is ook het geval in Op de vriendschap, een verhaal dat over vriendschap gaat en geschreven is door Milla Shan en uit het Duits is vertaal door Siska Goeminne. De cover sprankelt je tegemoet. Een eekhoorn (let op dat tandje) die vrolijk een schildpad, die wat angstig kijkt, boven het hoofd tilt. De eekhoorn heft hem op ‘het schild’ en in het verhaal blijkt waarom. Dan zie je verder nog twee muisjes en twee roodborstjes, die in het hele verhaal, op iedere prent te zien zijn. Zien jullie ze? kun je steeds aan jonge kinderen bij het voorlezen van het boek vragen.

Hazelnoten
Eekhoorn is druk met het verzamelen van hazelnoten (op de eerste prent laat het uitsteken van het puntje van zijn tong zien dat hij er zin in heeft) als hij struikelt over iets vreemds. Kinderen zullen meteen herkennen dat hij valt over het schild van een schildpad. Daenen weet het suggestief te tekenen, een oog dat bang vanonder het schild opkijkt. “Toe, laat me met rust, stoor me niet, loop gewoon door,” zegt de schildpad. Maar de eekhoorn wil weten wat dat ‘vreemde ding’ is. Hij is nieuwsgierig. Is het een helm van een soldaat, een steen, een enorme noot, een gekapseisde boot. Die domme eekhoorn! De kinderen zullen het hilarisch vinden.

De dialogen tussen eekhoorn en schildpad zijn verschillend van kleur. Die van de schildpad groen en van de eekhoorn oranje. Het levert mooie gesprekjes op die passen bij de leefwereld van de kinderen. Wanneer de eekhoorn denkt dat hij te maken heeft met een noot en zeg “ik hou van noten. Ik knabbel er zo graag op”,  volgt het angstige antwoord (onderlijnd door een verschrikte blik van de schilpad): “Waag het niet! Als je aan mij knabbel, bijt je je tanden stuk.”

En een lol dat de eekhoorn heeft. Totdat er acuut gevaar dreigt en de eekhoorn opgegeten dreigt te worden. Dan brengt de schildpad redding: “Snel, verstop je onder mij.” De eekhoorn weet nu wie hij gevonden heeft: een vriend. Een prachtige slotprent zorgt voor een bezegeling van die vriendschap. En de muisjes vallen elkaar in de armen, de roodborstjes kijken vrolijk toe.

Het verhaal is open van karakter en biedt de kinderen mogelijkheden tot een creatieve inbreng. Daenen weet de emoties van de dieren met gevoel te treffen. Je kunt naar de prenten blijven kijken. Humor en diepgang kenmerken de tekst van Milla Shan. Met weinig woorden weet ze een hele wereld op te roepen. En het nadenken over waar de eekhoorn nu precies over gestruikeld is en de conclusie dat het om vriendschap draait zou je de filosofische laag in het boek kunnen noemen: kun je ook vriendjes zijn met iemand die anders is?

Leesfragment



Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow

Dans Magazine