Trage psychologische thriller vergeet om spanning op te bouwen
Schuld opent met de vraag hoever iemand bereid is te gaan voor de liefde. Voor sommige mensen is dit gewoon een opmerking, maar niet voor Meredith en Amber. Het verhaal start in mei 1997, als een heftige gebeurtenis het leven van Amber behoorlijk beïnvloedt. Wat zij precies meemaakt is onduidelijk, maar er vloeit veel bloed. Ziedaar de aanloop naar de thriller die Schuld verondersteld wordt te zijn.
Dan gaat het verder in 2019 en komt Amber voor het eerst in 22 jaar terug in Baltimore, als zij het huis van haar stiefvader erft. Voor Amber is het een trip naar het verleden waar Joe ooit deel van uitmaakte. Amber dringt weer in zijn leven. Hij lijkt succesvol te zijn in vastgoed en gelukkig getrouwd met plastisch chirurg Meredith. Maar zijn grootheidswaanzin, affaires en de coronapandemie bezorgen hem problemen.
Weinig licht op de zaak
Schuld is een boek zonder hoofdstuknummers, wel staat er op deze plaats een datum en jaartal. Het verhaal wordt héél langzaam opgebouwd, zonder veel spanning. Regelmatig zijn er terugblikken naar 1997, maar die scheppen meer licht op de personages dan op de zaak. Daardoor leest Schuld meer als een roman dan als de beloofde thriller. Auteur Laura Lippman staat bekend om haar langzame verhalen, waarvan ze er een twintigtal heeft geschreven. Schuld bevestigt die reputatie.
Tegen het einde zet ze ineens aan, alsof zij er nog even aan denkt om voor een thrilleraspect te zorgen. Een gemiste kans. Lippman heeft een makkelijke schrijfstijl die vragen oproept. Jammer dat de antwoorden pas in een heel laat stadium beantwoord worden.
Rots in de branding
De personages leert de lezer redelijk goed kennen. Die krijgt inzicht in hun karakter en hoe dat tot uiting komt in hun gedragingen. Joe is gesteld op dure merkkleding en ‘pist vaak buiten de pot’. Meredith houdt Joe in balans, is zijn rots in de branding en heeft er alles voor over om niet zielig gevonden te worden. Dat Joe ontrouw is weet ze maar al te goed, maar ze laat het niet merken. Hun huwelijk is kinderloos, een bewuste keuze. Amber is vrijgezel en weet zich heel langzaam in het leven van Joe en Meredith te nestelen. Haar relaties in de kunstwereld hebben soms een duister karakter.
Mooie personages, maar Schuld is vooral een psychologisch drama dat de spanning mist van een thriller.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
