Een angstaanjagende en humoristische novelle
Wat moves the dead is een horror novelle van de welbekende fantasy en horror auteur T. Kingfisher. Wat moves the dead is een vertelling van Edgar Allan Poe’s The Fall of the House of Usher. Het is een prachtig geschreven, humoristisch en spannend boek.
Kindertijd
Alex Easton is een non-binary en gepensioneerde soldaat. In 1890 krijgt Alex via een brief te horen dat een vriendin uit hun kindertijd, Madeline Usher, doodziek is. Alex besluit gauw met hun paard Hob naar het huis te gaan van Madeline en haar broer Roderick.
Eenmaal aangekomen bij het huis van de Ushers in het afgelegen platteland van het fictieve Ruravia ziet Alex hoe slecht de toestand is van de Ushers. Het huis lijkt bijna in elkaar te vallen en Madeline praat anders, heeft witte haren op haar armen en beweegt zwak. Denton, een Amerikaanse dokter en vriend van Roderick, verblijft in het huis en weet duidelijk geen verklaring voor Madeline’s conditie. Ook Roderick is niet op zijn best: hij is vermoeid, nerveus en beweert stemmen te horen in de muren. Alex blijft een paar nachten in het huis om te proberen achterhalen wat er aan de hand is en om Roderick te overtuigen uit huis te gaan met Madeline. Alex denkt namelijk dat het huis effect heeft op hun gezondheid.
Hazen
De situatie wordt nog vreemder wanneer Alex hazen ziet op het land en in het bos waarvan buurtbewoners zeggen dat je ze niet kan doden, ondanks dat ze akelig langzaam bewegen. Ook is er een lichtgevende vijver bij de Ushers en Alex vindt er geen verklaring voor. In de avond hoort Alex Madeline slaapwandelen waardoor Alex haar probeert veilig terug naar haar kamer te brengen. Maar dan merkt Alex dat Madeline praat als een kind en ongemakkelijk beweegt.
Alex probeert samen met Denton te ontdekken wat er met de Ushers aan de hand is, want de Ushers zelf geven nauwelijks antwoord. Het boek wordt gauw raarder en mysterieuzer en je weet niet wat je te wachten staat.
Paddestoelen
Wat moves the dead brengt natuur horror naar een ander level. Met vreemde natuurverschijnselen zoals enge hazen en gevaarlijke paddenstoelen geeft Kingfisher rillingen over je rug. Daarnaast zijn de personages vol charme en humor, waardoor het verhaal niet al te duister is. Zelfs het paard Hob heeft een eigen persoonlijkheid.
Het boek, ondanks de lengte, ontwikkelt zich langzaam waardoor er steeds meer vragen op je af komen. Het enige minpunt is de onnodige plottwist helemaal op het einde. Zonder al te veel weg te geven, is de ontdekking over het water in de vijver zeer onnodig. Door de ontdekking eindigde het boek minder emotioneel en eindigde het boek op minder sterke wijze dan verwacht.
–
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
