Sofie en Opa
Sofie is een kermiskind. Haar ouders hebben een reuzenrad en een oliebollenkraam, maar tijdens het kermisseizoen, van april tot november, woont Sofie bij haar opa. Opa woont in een piepklein huisje in het boek – een heerlijke plek. En het wordt alleen nog maar fijner als Sofie bevriend raakt met Mo, de nieuwe jongen uit haar klas.
Maar er is iets vreemds aan de hand met Opa. Gaat het wel goed met hem? En kan Sofie bij hem blijven? De directrice van Huize Avondrood begint zich ermee te bemoeien… en dat gaat helemaal de verkeerde kant op.
Sofie gaat bij Opa wonen
In Takkenhoofd gaat Sofie tijdelijk bij haar opa wonen. Sofie is namelijk een kermiskind. Haar familie heeft een reuzenrad en een oliebollenkraam. En tijdens het kermisseizoen, van april tot november, woont Sofie bij haar opa. Haar opa woont in een kleinehuisje in het bos en Sofie vindt het fijn om hier te wonen. In deze periode gaat ze ook altijd naar de andere school. Daar ontmoet ze Mo, de nieuwe jongen in haar klas. En ze ontmoet zijn familie – zij hebben een winkel in het dorp. Sofie vindt het altijd fijn bij opa, maar er is nu iets raars aan de hand. Opa lijkt af en toe in de war. Dan begint de directrice van het verzorgingstehuis, Huize Avondrood, zich ook nog mee te bemoeien. Kan Sofie bij haar opa blijven wonen?
Sofie is een twaalfjarig meisje dat een enorm goede band heeft met haar opa. Ze geniet enorm van het feit dat ze een paar maanden bij haar opa en zijn hondje Whisky kan wonen. De band tussen opa en kleindochter wordt mooi neergezet en het plezier dat die twee met elkaar hebben spat van het papier af. De band met haar opa zorgt er alleen voor dat Sofie op een gegeven moment in tweestrijd komt. Moet ze haar ouders vertellen dat opa zo in de war is? Of moet ze het geheim houden? Sofie vindt het steeds spannender om opa alleen te laten en dan gaat het ook nog eens gruwelijk mis.
Een verhaal over dementie
Met Takkenhoofd heeft Inge Besaris een sterk verhaal over dementie weten neer te zetten. Het verhaal wordt verteld vanuit de derde persoon, maar toch spatten de gevoelens en gedachtes van Sofie van het papier af. De liefde voor haar opa, de onzekerheid rondom zijn verwardheid, haar vermogen om zelf met oplossingen te komen. Het is een hartverwarmend, maar ook haast een hartverscheurend verhaal. Het boek bespreekt daarnaast ook nog andere actuele onderwerpen, zoals het beeld van verzorgingstehuizen en anderstalige mensen in een klein dorp. Alle onderwerpen zijn mooi en zorgvuldig uitgewerkt. De cover en de illustraties zijn daarnaast ook erg mooi.
Takkenhoofd is een hartverwarmend, maar tegelijkertijd ook verdrietig verhaal. Het is een verhaal dat herkenbaar zal zijn voor kinderen die te maken hebben met grootouders of misschien zelfs wel ouders met beginnende dementie. Takkenhoofd is absoluut een aanrader om te lezen!
—
Ook verschenen op mybigloveforbooks
