Een ongekende diepgang in de hoofdkarakters
The Stone Sky uit 2017 van N.K. Jemisin is het derde en laatste deel uit de Broken Earth Trilogy. Het eerste besprak ik al eerder hier, het tweede deel vond ik iets minder maar nog steeds tof, maar dit derde deel is pas echt geweldig. Het zit vol actie en interessante gebeurtenissen, de personages waar je al twee boeken mee meeleeft krijgen steeds meer vorm en diepgang en de hele wereld die N.K. Jemisin schept is bizar overtuigend en goed, mede omdat ze duidelijk put uit onze echte wereld.
Ik zal niet te veel over het plot verklappen, want dat is gewoon zonde als je de eerste twee boeken nog niet hebt gelezen, maar het verhaal speelt zich af op een supercontinent waar eens in de zoveel tijd een vijfde seizoen aanbreekt: door geologische veranderingen raakt de balans volledig verstoord en dreigt de gehele bevolking uit te sterven. Orogenen zijn mensen met magische krachten die de balans weer kunnen herstellen en de wereld van de ondergang kunnen redden, maar niet-orogenen koesteren een grote angst voor ze en onderdrukken en discrimineren ze. In deze trilogie is zo’n vijfde seizoen weer uitgebroken en het is maar de vraag of deze keer de wereld wel echt gered kan worden.
Diepgang
Wat zo goed is vond aan dit derde deel, is dat de twee hoofdkarakters uit het verhaal een ongekende diepgang krijgen. Ze hebben inmiddels al zoveel gezien en meegemaakt dat ze gaandeweg echt veranderd zijn. Deze veranderingen in levenshouding zorgen ervoor dat het erop begint te lijken dat de wereld er misschien wel niet zo goed vanaf zal komen. Bovendien is voor het eerst het tragische lot van de orogenen echt voelbaar: keer op keer de wereld redden, maar toch steeds weer door iedereen veracht en uitgekotst worden. Ik heb de eerste twee delen echt met plezier gelezen, maar dit derde deel raakte echt een snaar bij me.
Het is duidelijk dat Jemisin zich heeft laten inspireren door klimaatverandering en de ongelijkheid in de wereld, daarom waarschijnlijk dat je als lezer toch zo kunt meeleven met alles wat er op dit supercontinent gebeurt. Want behalve deze aspecten zijn er heel weinig elementen die overeenkomen met onze realiteit. Er zijn magische krachten, vreemde wezens en het verhaal wordt voortgestuwd door gebeurtenissen die nooit en te nimmer in onze wereld plaats zouden kunnen vinden. Maar die enkele herkenningspunten en het feit dat Jemisin je heel langzaam inwijdt in deze wereld maken dat je je al snel heel erg vertrouwd voelt. Het was denk ik een jaar geleden dat ik het tweede deel uit deze trilogie las, maar alsnog voelde The Stone Sky van begin af aan als een heel fijn thuiskomen.
Terugvinden
Het was dus heerlijk om terug te keren naar de wereld van The Broken Earth en om te merken dat ik met dit boek terugvond wat ik even dacht verloren te hebben. De combinatie van een flitsend verhaal vol boeiende gebeurtenissen en de prikkelende inhoud in de vorm van mooie karakterontwikkelingen en het voelbaar maken van het lijden van de mensen in een bizar goed uitgewerkte wereld, maken dat dit mijn favoriete fantasy-boek tot nu toe is. The Stone Sky is een geweldig slot van een enorm toffe trilogie.
—
Ook verschenen op Boek!
