Sterke vrouwen en volgzame mannen in een arme ondergelopen stad
De overstroming gaat over het stadje Perdido dat in 1919 overstroomd is. Een klein vervallen stadje in de staat Alabama waar vrijgemaakte zwarten wonen naast rijke blanke families. De grote overstroming beïnvloedt de levens van vele families die bijna alles zijn kwijtgeraakt. Is het niet door de overstroming, dan wel door de vernietigende kracht van de rivier Blackwater en zijn stinkende modder. Alle families hebben hun heil in de hoger gelegen kerk gezocht.
De zwarte Bray roeit Oscar Caskey, een rijkeluiszoon, door het overstroomde stadje, op zoek d naar overlevenden. Als ze een vrouw – Elinor – redden uit een ondergelopen hotel, vindt Bray het maar vreemd. Als het water zo hoog had gestaan, hoe had die vrouw daar dan kunnen overleven?
Southern gothic-horrorgenre
De in 1999 overleden auteur Michael McDowell schreef voornamelijk horrorromans. De Blackwater-serie verscheen oorspronkelijk in 1983 en introduceerde het southern gothic-horrorgenre in Nederland. Southern gothic horror bevat elementen van vervallen stadjes en gebroken personages in de armere delen van de Verenigde Staten. En laat deze elementen nu terug te vinden zijn in De overstroming. De Blackwater-serie omvat zes delen over vier generaties Caskeys, die aan de macht zijn in Perdido van de jaren 20 tot aan 1970. In 2024 verschijnen alle zes de delen in heruitgave.
Naar Mary-Love, de moeder van de familie Caskey, luistert iedereen en zij manipuleert graag, waaronder haar volgzame zoon Oscar. Oscar is in de ban van de mysterieuze Elinor die hij uit het hotel heeft gered. Zijn moeder probeert die twee in alles tegen te werken. En zo begint een machtsstrijd vol intriges binnen de familie Caskey.
Wilskrachtig en dominant
Overstroming draait om sterke vrouwen en volgzame mannen die voor geheimen en intriges zorgen. De personages zijn realistisch, op Elinor na, waar het moeilijk is om hoogte van te krijgen. Behalve dat ze wilskrachtig en dominant is, maar dit goed weet te verbergen. In de eerste hoofdstukken bouwt zich een lichte horrorachtige spanning op die vervolgens even snel weer wegebt.Maar wél met achterlating van een bepaalde leeshonger. McDowell heeft een redelijk vlotte schrijfstijl met soms lange, onheilspellende zinnen die de situatie goed weergeven.
Tegen het einde zijn er meerdere niet te verklaren voorvallen die tegen het bovennatuurlijke aan grenzen. De overstroming eindigt vreemd, met een opmaat voor het vervolg, De dijk.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
