"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Recensie: Vis en Krab

Dinsdag, 7 november, 2023

Geschreven door: Marianna Coppo
Artikel door: Jan Stoel

Je gaat slapen en dan denk je ‘Wat als….’

Vis en Krab van de Italiaanse auteur/illustrator Marianna Coppo is een boek waarin alles klopt: het verhaal, de illustraties, de vormgeving én de details. Het verhaal gaat over het delen van je gevoelens met iemand die dichtbij je staat.

Waar komt het geluid vandaan?
Het verhaal begint prachtig, je voelt de rust: “Het is avond. In het aquarium is alles rustig.” Iedereen gaat slapen. Ook Krab en Vis. Ze wonen in een kruik op de bodem van het aquarium. Ze liggen naast elkaar in twee eenpersoonsbedden en tussen hen in staat een nachtkastje met een lampje. Het bedlampje wordt uitgeklikt. Krab sluit zijn ogen, een knuffelbeertje in zijn ‘armen’. Dan hoort Vis een geluid en wekt Krab: waar komt het geluid vandaan? Een uil, leeuwen, buitenaardse wezens. Zijn fantasie slaat op hol. Vis maakt zich druk. Want wat als ze in een zwart gat gezogen worden of de waterpokken krijgen? Wat moeten ze dan? Krab is wat nuchterder, doet er alles aan om Vis gerust te stellen, gaat zelfs kamillethee zetten (want daar val je van in slaap). Krab wil slapen en wordt een beetje ‘krabberig’. Vis komt uiteindelijk tot rust en valt na zijn laatste vraag: “Wat als wij alleen bestaan in een boek” in slaap. En die vraag is er een teveel voor Krab.

Naar elkaar luisteren
Krab en Vis delen in het verhaal gevoelens met elkaar, voor het slapen gaan. Dat kan goed werken als je iemand echt vertrouwt, en je zegt wat je dwars zit. Daarmee is het ook een boek waarin het gaat over vriendschap en naar elkaar luisteren.

Eenvoudig, strak en expressief
De illustraties van Coppo zijn eenvoudig, strak en expressief. Details zorgen ervoor dat kinderen (en ook volwassenen) extra veel plezier beleven aan het boek. Zomaar wat voorbeelden: Krab die door de gordijnen nog even naar buiten kijkt voor hij gaat slapen; het visje en het krabje op het voeteind van het bed geeft aan van wie het bed is; het sterker wordende fronsen van Krab naarmate Vis meer vragen stelt (let ook op de positie van het beertje!); het verschil tussen de illustraties waar het licht aan en uit is.  Je ziet dat de Krab jeukt heeft: ‘krab, krab’.

Het mooiste zijn wel de oplichtende twee oogjes op de binnenflappen: de eerste is ongetwijfeld van Vis en de laatste van Krab. Dit is doordenken van het verhaal tot op het kleinste detail. Let ook op de wijze waarop de typografie een rol speelt in de dialogen.

Wat-als
Coppo bouwt de spanning op naar een hoogtepunt en dan kantelt het verhaal. De fantasie wordt in beweging gezet door de ‘wat als’-vragen en zeker ook door het zinnetje waarin Vis het over een wereld heeft “waar ik JOU ben en jij MIJ.” Maar kinderen zullen meteen ook zeggen dat uilen en muizen niet in een aquarium wonen. De gedachtesprongen van de hoofdpersonages zijn grappig, hilarisch.

Vis en Krab is een absolute aanrader!

Leesfragment



Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow

Boekenkrant