Zelfs James Bond zou watertanden van alle actie
[Recensie] Dirk Debeys is een Vlaams auteur, woonachtig in Aarschot. Hij wilde aanvankelijk een kort verhaal schrijven maar voor hij het wist was zijn eerste roman Sneeuwrood een feit. Dit verhaal speelt zich af in Zwitserland waar hij tijdens zijn jeugd met zijn ouders veelvuldig verbleef. Nu zijn ouders zijn overleden wil hij de herinneringen levend houden door er over te schrijven. De steden waar hij verbleef en de wegen waarover hij liep vormen nu het decor voor de avonturen van Jonas Keller en zijn vriendin Emma.
Zij zijn ook de personages die terugkeren in Rijngoud, de tweede thriller van Debeys. In tegenstelling tot zijn debuut speelt dit boek zich voornamelijk af in Duitsland. Koblenz is de plaats waar bij het waterkruispunt ‘Deutsches Eck’, de rivieren de Moezel en de Rijn samenstromen. Hier en op beide rivieren openen Jonas en Emma hun jacht op gerechtigheid, mede geholpen door een lokale privédetective.
Broertje en zusje kwamen om het leven
Op het omslag is een containerschip te zien die over een rivier zijn weg zoekt. Een beeld dat ook te herleiden is naar een fragment uit het verhaal. De ouders en het broertje en zusje van Jonas zijn jaren geleden bij een misdaad om het leven gekomen. In Rijngoud gaan zij gezamenlijk op zoek naar de daders en hun opdrachtgever(s).
Het woord thriller dat op het omslag staat, is een verzamelnaam voor een breed scala aan soorten thrillers. In het geval van Rijngoud hebben we te maken met een actiethriller. Vijfenvijftig korte hoofdstukken helpen in het verhogen van het verteltempo. Er gebeurt veel en er zijn veel spannende momenten. Zoals het een goede actiethriller betaamt is er veel ruimte voor gevechten met vuurwapens en de blote vuisten. De dialogen lopen soepel en het geheel leest dan ook als een trein.
Met een korreltje zout nemen
Op het gebied van geloofwaardigheid moeten we het hier en daar met een korreltje zout nemen. De toevalligheden en een overdosis aan onverschrokkenheid wisselen elkaar in hoog tempo af. Wanneer zowel Emma als Jonas dit daadwerkelijk zouden meemaken, zou de vertwijfeling, angst en ontreddering er namelijk wel zijn. Om bij levensgevaarlijke gebeurtenissen te moeten lachen om iets onbenulligs is niet echt realistisch te noemen.
Van karakteropbouw is geen sprake. De personages zijn redelijk plat en worden gedreven door wraak of hebzucht. Dat mis je niet in boeken van dit genre, maar had anderzijds wel voor een kwalitatieve verdiepingsslag kunnen zorgen.
Los daarvan levert het een enorme dosis testosteron aan actie op, die James Bond doet watertanden. Uitermate geschikt voor liefhebbers van de boeken van Lee Child (Jack Reacher) en Clive Cussler. Of dichter bij huis, de boeken van Pjotr Vreeswijk en Era Richman. Hoewel bij die twee laatsten er meer ruimte is voor karakteropbouw en plotwendingen. Voor een ontspannen leesmoment thuis of op vakantie een goede keus.
—
Eerder verschenen bij Boeken-Cast
