Sterke spionagethriller in de high society van Londen
[Recensie] Schijn bedriegt speelt in Londen en gaat over de superrijke Russin Elena Sjilkov, die samen met Ruth Miller de hoofdpersoon is. Ruth heeft Elena en haar twee dochters Katharina en Natasja gered van een aanslag met een handgranaat in een café. Dat deed zij door de handgranaat te pakken weg te gooien voordat hij ontplofte. Daarbij raakte zij lichtgewond. De (dure) sjaal van Elena bond ze om haar verwonde hand heen.
Maanden later vraagt Elena of Ruth en vraagt haar persoonlijke assistente te worden. Ruth krijgt een vorstelijk salaris en een kapster/schoonheidsspecialiste/styliste die haar een mooie, nieuwe en dure garderobe aanmeet. Ze komt te wonen in het riante huis van de Sjilkovs, die buren zijn van de bekende koninklijke Kate en William. Ruth is niet helemaal overtuigd van de baan, maar het goede salaris halen haar toch over.
Spioneren bij rijke russen
Daar maakt ze kennis met Elena’s man Joeri en de zoon Andrej, die in het boek aanwezig zijn, maar niet zo nadrukkelijk. Wat wel op de voorgrond staat de kennismaking van Ruth met de high society in Londen. Ruth voelt zich aangetrokken tot Michael Fitszimmons, het hoofd van de beveiliging van de rijke russen. Dan wordt Ruth vergehaald door de geheime dienst om de russen in het huis te bespioneren.
De dialogen in het boek zijn helder en hulpvaardig bij het begrijpen van het verhaal. Er zit een mooie snelheid in. Hier en daar staan er wat Russische woorden, maar die worden uitgelegd. Er zijn ook mooie beschrijvingen van de gebouwen en de kamers waar het verhaal zich afspeelt en van de kleding van de hoofdpersonen. Dat maakt dat Schijn bedriegt echt gaat leven en dat je als lezer de omgeving voor je ziet. Ruth komt naar voren als een slimme vrouw, maar ook ééntje die niet voor haar emoties wegloopt. Ze weet zich goed uit situaties te redden, en mensen te bespelen. Maar ook Elena kan dat, op zeer eigen wijze.
De onderwereld van Londen
Schijn bedriegt is bijzonder omdat schrijfster Marina Palmer een goede indruk geeft van de onderwereld in Londen in combinatie van de high society in Londen. Het boek ademt de sfeer uit van rijkdom en luxe. Clichés gaat Palmer uit de weg, alle dialogen en gebeurtenissen beschrijft ze goed, met alle bedenkingen en details die nergens vervelen. Het verhaal wordt vertelt vanuit de derde persoon enkelvoud, waardoor de lezer meer van hoofdpersoon Ruth te weten komt dan wanneer het in de ik-vorm had gestaan. De mening van de verteller telt immers mee, en die is alwetend. Dat het verhaal chronologisch verteld wordt, helpt mee om de hoofdpersoon goed te leren kennen.
De variatie tussen beschrijvingen en dialoog is prima. Goed is ook dat de personages zich ontwikkelen naarmate het verhaal vordert. Pas later ontpopt Schijn bedriegt zich tot een echte thriller die snel leest Dan vallen er doden die lijken op ongelukken. Hoe dit afloopt wordt aan het einde van Schijn bedriegt is een duidelijk verhaal dat anders is dan op het eerste gezicht verwacht.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
