Iedereen is mooi op zijn eigen unieke manier
[Recensie] Stiefzus neemt je mee in een sprookje waarin je kennis maakt met schikgodinnen, Markies Fortuin, de elfenkoningin, Ella en haar stiefzusters. Het verhaal neemt je mee vanaf het moment dat de prins met het glazen muiltje voor de deur staat bij de Boze stiefmoeder en haar dochters. Dat terwijl stiefdochter Ella gesommeerd is boven op haar kamer te blijven.
De stiefzusters doen alles wat Maman van ze vraagt. Want deze wil alleen maar weelde voor haar eigen dochters. Niets is goed genoeg, altijd wil ze meer. Beide meiden wringen zich in alle bochten om in dat felbegeerde glazen muiltje te passen. Het zóu voor een van hen hét ticket naar een sprookjesleven kunnen zijn. Hun verwoede pogingen zijn opvallend, wanneer bij beide het bloed uit de schoen komt gelopen, is het al snel duidelijk: het muiltje past niet.
De cover laat een mooi beeld zien van het glazen muiltje met bloed erin. Een mooie link naar het verhaal. Bij ieder hoofdstuk komt het gebroken glas terug. Dit verhaal vertelt je niet het ‘ze leven lang en gelukkig verhaal’ van de prins en zijn prinses. Maar het verhaal van de zussen. Hun duistere en gemene kant.
Je leest dat beide stiefzussen, Tavi en Isabelle, nooit iets goed doen in de ogen van hun moeder. Altijd moeten ze rechter lopen, netter spreken, mooiere jurken aan en eleganter zijn. Beide moeten hun eigen dromen voor de toekomst voor moeder naar de achtergrond zetten. Want de dromen van de meiden zijn niet interessant voor moeder. Zij wil dat de meiden een goede man treffen en in weelde leven. Maar vooral dat ook zij daarvan profijt heeft.
Dit verhaal gaat eigenlijk meer om het leven van stiefzus Isabelle. Haar levensloop, in kaart gebracht door Lot, ligt in de handen van Markies Fortuin. Lot en Fortuin hebben beide een andere kijk op het leven van Isabelle. Isabelle worstelt met het leven dat haar moeder haar opdringt. Isabelle wil verder. Wanneer zij oog in oog komt te staan met de elfenkoningin geeft deze haar drie geschenken. Deze zullen haar in haar zoektocht naar een beter leven helpen. Maar ook naar de ontbrekende stukjes van haar hart.
“Ik haat jou helemaal niet, Ella. Ik heb jou nooit gehaat. Alleen mezelf.” De stiefzussen hebben na het verwonden van zichzelf geen fijn leven meer in hun stadje. Zij worden uitgejouwd, met stenen bekogeld en geen mens kijkt hen meer met een vriendelijk gezicht aan.
“Onder Ceciles mooie jurk, onder dat zijden korset en die linnen onderjurk, ging een hart als een verrotte boomstam schuil. Als je het omdraaide, vluchtten de beestjes die eronder huisde haastig weg van het licht. Beestjes met namen als afgunst, angst, woede en schaamte. Dat wist Isabelle omdat haar eigen hart ook zo was geworden, maar in tegenstelling tot Cecile beseft ze dat wreedheid nooit voortkwam uit kracht, maar juist uit het donkerste, meest bedompte, zwakste plekje in je binnenste.”
Het verhaal wordt heel beeldend verteld. Wanneer je bovenstaande passage leest, kun je door de elementen die benoemd worden een goed beeld vormen van wat er beschreven staat. Zo is dit in het hele verhaal waar te nemen. Wanneer Isabelle op een paard zit en door de bossen gaat of wanneer zij met Hugo op de kar zit en de markt op gaat om kolen te verkopen. Het beeldend vertellen van dit verhaal maakt het tot een waar ‘sprookje’ dat tot leven komt.
Je merkt in dit verhaal dat er zeker een boodschap in schuilt. Schoonheid is niet altijd mooi zijn, schoonheid kan dapperheid zijn of vindingrijkheid. Iedereen is mooi op zijn eigen unieke manier. Beide zusters leren in dit boek hun eigen identiteit te vinden. Ze groeien door het vallen en opstaan en ontdekken waar zij goed in zijn. In de zoektocht van Isabelle komen er veel avonturen op haar pad. Zij laat zien dat zij dapper is en vol kracht. Dat zij zich niet meer zomaar iets laat zeggen. En zeker weet wat ze wilt.
Dit alles zorgt ervoor dat zij de stukjes van haar hart weer terug vindt. Dit boek krijgt van mij 4 sterren. Mooi is de boodschap dat schoonheid niet alleen het uiterlijk betreft, maar dat het vooral gaat om het innerlijke.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
