Graag meer van dit leuks!!
[Recensie] Bronja: Na drie romans voor volwassenen debuteerde Jelmer Jepsen dit jaar als jeugdboekenschrijver. Na De Circusvrouw (2015), waarin de kleine Pim een belangrijke rol speelt en Amanda (2017), waarin de hoofdrol is weggelegd voor een elfjarig brutaaltje met dezelfde naam, lijkt Jepsens keuze voor een jeugdboek een logische volgende stap.
Patrice: Als liefhebber van Jelmer Jepsens werk was daar ineens het bericht dat hij een jeugdboek had geschreven. Helemaal verrassend was het niet want in zijn romans bleek al wel dat hij zich heel goed kon inleven in de belevingswereld van kinderen. Omdat zijn romans ware parels zijn, vooral Amanda maakte een verpletterende indruk, was ik enorm benieuwd naar dit boek. (recensie Amanda).
Bronja: In Stuntvlogger Sam en de Wolf van Weverseind draait het uiteraard om het titelpersonage. Sam is elf jaar oud en woont met zijn ouders en oudere broer Ruben op een boerderij. Omdat zijn ouders heel hard moeten werken gaat het gezin nooit op vakantie. Sam vreest het slachtoffer te worden van wekenlange verveling, maar omdat hij na de zomervakantie naar de brugklas gaat, krijgt hij van zijn ouders een camera cadeau. Sam gaat vloggen, maar omdat filmpjes van alledaagse dingen nu eenmaal niet de gewenste tornado aan likes en reacties teweegbrengen, besluit hij stuntvlogs te gaan maken, zodat hij beroemd wordt. Heel erg beroemd.
Patrice: Niks zo hip en van vandaag de dag dan vloggen. En laat dat nu precies aansluiten op het idee dat Sam heeft om de aankomende zomervakantie te overbruggen. Sam heeft de basisschool afgesloten en hij hoopt ook dat het vloggen zijn populariteit ten goede komt. Alleen is het leven thuis lang niet interessant genoeg om het grote publiek voor zich te winnen en dat is toch écht wat hij wil bereiken. Zijn fantasie slaat op hol en gewapend met zijn camera bedenkt hij de gekste dingen. Alles voor de roem!
Bronja: Gaandeweg bedenkt Sam steeds grotere en gekkere stunts, waarbij hij hulp krijgt van zijn grote broer, zijn buurmeisje Nathalie, hondje Waffel, koe Coby en Nathalies pony Luna. Als er geruchten gaan dat er een heuse wolf is gezien in Weverseind, denken Sam en Nathalie dat de wolf mooie vlogs kan opleveren en gaan ze naar het dier op zoek. Maar ze zijn niet de enigen: een drietal slechteriken krijgt de wolf ook in het vizier. Van hun jachtgeweren welteverstaan. Sam, Nathalie en Ruben zette alles op alles om de wolf te redden.
Patrice: De naam van dit boek zegt het al: er is sprake van een wolf in het verhaal. Sam is overtuigd dat een gedurfde vlog mét wolf hem zowat onsterfelijk zal maken, heerlijk die jeugdige onbevangenheid. De likes en volgers zullen ongekend zijn. Maar een wolf in het wild trekt ook ander volk aan, precies iets dat Sam en zijn vrienden niet willen. Hun lef wordt behoorlijk op de proef gesteld. En dan wordt het nog spannend ook.
“Krakende takjes en geritsel. Sam keek om zich heen of er ergens een steen lag om mee te gooien al dat nodig zou zijn, maar toen klonk er een stem… ‘Volgens mij zie ik in de verte iets bewegen’, zei Diederik. Jacob gilde kort en hoog, en wilde het al op een lopen zetten, maar Ruben wist hem nog net op tijd beet te pakken. Daarna keek hij in de richting vanwaar Diederik iets gezien dacht te hebben. ‘Je hebt gelijk’, zei hij. ‘Ik zie ze ook.’ Jacob trok wit weg, hij leek wel een klapperende sneeuwpop. ‘Drie mannen. En ze komen deze kant op.’
Bronja: Uiteraard is het taalgebruik in ‘Stuntvlogger Sam’ aangepast aan de beoogde doelgroep – kinderen tussen de acht en twaalf jaar – maar de schrijfstijl is weldegelijk herkenbaar als die van Jelmer Jepsen en wordt nergens belerend of kinderachtig, waardoor het boek ook voor oudere (voor)lezers zeker geen straf is. Het schrijfplezier van de auteur spat van de pagina’s af.
Patrice: Jepsen weet heel subtiel de spanning op te bouwen door de ondoordachte en initiële acties van de personages gedoseerd toe te passen, er is geen sprake van overkill van ineens alleen maar lachen of spanning, het wisselt af en daardoor blijf je lezen, en heb je het boek ook zo uit. Maar ook de droge humor werkt erg leuk door. Dat heeft als resultaat dat de spanning en het lachen elkaar vlot afwisselen. Het boek leent zich daardoor niet alleen om zelf te lezen maar ook om voor te lezen. Zelf val ik buiten de doelgroep maar wat is dit een heerlijk boek! Het is goed bedacht, herkenbaar, mooi uitgewerkt, spannend en grappig, wat wil je nog meer? De illustraties zijn prachtig ondanks dat ze eenvoudig zijn.
Bronja: Op de prachtige zwart-wit illustraties van Wilbert van der Steen is niet alleen veel te zien, door de keuze voor zwart-wit zorgen ze ook voor voldoende rustpunten in dit knotsgekke avontuur. Dankzij de duidelijke, herkenbare tekeningen is dit verhaal ook voor de jongere lezertjes prima te volgen (en ook bieden ze de nodige verheldering voor de oudere lezers, die niet zo technisch onderlegd zijn als de jeugd).
Patrice: Met een dochter die niet graag leest vanwege haar dyslexie werd mijn nieuwsgierigheid getriggerd hoe zij naar dit boek zou kijken. Opvallend was haar reactie op de illustraties, die vond ze geweldig. Hun eenvoud is duidelijk hun kracht. Ze zijn duidelijk en ondanks dat ze diverse scenes weerspiegelen zijn ze niet ingewikkeld of onherkenbaar t.a.v. het verhaal. De illustraties waren zelfs de aanleiding voor haar om het boek te gaan lezen. Zo zie je maar.
Bronja: De personages zijn leuk, herkenbaar en toch ook een beetje bijzonder. Wat opvalt is het oog voor balans bij de auteur bij het creëren van zijn karakters. Sam, die het liefst alleen speelt, maar toch maar mooi zijn filmpjes op internet durft te zetten. De hyper drukke Nathalie, die in een crisissituatie het overzicht weet te bewaren en doortastend weet te handelen. De typisch oudere puber Ruben, die zichzelf veel te volwassen vindt voor Sams gekke fratsen maar het stiekem toch allemaal wel leuk vindt.
Patrice: De conclusie van zowel mezelf als mijn dochter is dat dit eerste deel van Stuntvlogger Sam een voltreffer is. Het is maf, leuk en grappig. Tess vond het soms een beetje vergelijkbaar met Tom Groot en Max Modderman, alleen geeft ze aan dit verhaal moderner en ook voor haar leeftijd geschikt te vinden en Tess is vijftien. De belevingswereld in dit boek is van vandaag de dag, hip en trendy. De dialogen super grappig wanneer de situatie zich daarvoor leent.
Bronja: En wat is een jeugdboek zonder ‘bad guys’? IJzeren Teunis, Kale Karel en Schele Harry maken het Sam en Nathalie behoorlijk lastig en maken het verhaal spannend, maar niet dusdanig eng dat het nachtmerries zal veroorzaken.
Patrice: De diversiteit van de personages is een van de sterke kanten die dit avontuur compleet maakt. Denk je alles wel gehad te hebben dan heeft Jepsen weer iets geks bedacht. Of hij verrast je met een onverwacht lief of vertederend moment. Het verhaal heeft van alles wel wat in huis.
Bronja: Ondanks de supermoderne insteek met camera’s, vlogs en computers heeft ‘Stuntvlogger Sam’ iets waardoor hij een beetje doet denken aan de geliefde jeugdhelden van weleer als Pietje Bell en Pippi Langkous: ondeugend op een vertederende manier.
Patrice: Net als Bronja legde ik meteen de link naar Pietje Bell en zelfs naar Dik Trom. Wat heerlijk dat we vandaag de dag weer een auteur hebben die zich hieraan waagt en de potentie heeft hier iets groots van te maken. Graag meer van dit leuks!!
Dit jeugdig avontuur krijgt zowel van Patrice als Bronja 4 sterren. Dat dit kinderboekendebuut is genomineerd door de Zaanse Kinderjury voor de Hotze de Roosprijs is dan ook geen verrassing. Laten we hopen dat dit eerste deel de aanzet is voor een (hopelijk erg lange!) Stuntvlogger Sam-serie. Een aanrader voor de feestdagen en alle andere cadeau momenten.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
