Een trage start die dubbel en dwars de moeite waard wordt
Sam Ripley is het pseudoniem van een Britse auteur. Verschillende bronnen wijzen in de richting van Andrew Wilson, een geprezen auteur en journalist. Dat de man kan schrijven bewijst hij met De regel van drie. Dat het in dit boek draait om het getal drie wordt al snel duidelijk. We beginnen het verhaal bij Amy, een beschadigde tiener. Ze verloor haar zus bij een auto-ongeluk en als drie jaar later haar ouders zelfmoord plegen is zij ervan overtuigd dat zij verdoemd is en ook zal sterven.
Dan springt het verhaal naar Ila. Ze hoort op de campus het verhaal van Amy en is meteen geïntrigeerd, want ook zij heeft al wat tegenslagen te verwerken gekregen en ook bij haar komt alles samen bij het getal drie. Ze duikt in de geschiedenis van Amy, maar dan haalt Ripley een nieuwe plaats van handeling tevoorschijn. Zo wordt de lezer telkens verder gekatapulteerd in de tijd, telkens worden er nieuwe personages geïntroduceerd, al komen soms ook oude bekenden terug in het verhaal. Stilaan begint zich een beeld te vormen van hoe de regel van drie werkt.
Het vorige personage
Het boek bouwt steeds verder op de informatie die je dankzij het vorige personage reeds verzamelde. Via het dagboek van het vorige personage zijn de overdenkingen van het vorige personage te volgen. Was er bij Amy nog een groot mysterie, bij Ila verschuift de focus naar het onderzoek naar de regel van drie.
Eerlijk is eerlijk, het boek begint traag. Er is veel uitleg waar je op dat moment niets mee hebt. De hoofdstukken zijn kort, daardoor leest het verhaal vlot, maar toch voelt het zwaar. Tot je tegen het einde wordt uitgedaagd om mee te puzzelen, dan besef je wat een ingenieuze auteur Ripley is. Dan wordt duidelijk waarom Ripley schijnbaar onnodige informatie heeft verwerkt.
Een sterke thriller die goed in elkaar zit, eentje waar je nog even voor moet gaan zitten om Ripley’s hints terug op te zoeken. Als lezer voel je je aangesproken en ben je gemotiveerd om mee op zoek te gaan naar de waarheid.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
