Rare dieren, die trekvogels
[Recensie] Moeder Natuur heeft wonderlijke kostgangers. Het bekendste voorbeeld is natuurlijk de mens met al zijn dom- en wijsheid in één, maar de dieren om ons heen kunnen er ook wat van. Neem de Stern.
Dat is een vogel, zeker. In dit prentenboek is het zelfs een Noordse Stern. Een mooie, meeuwachtige vogel met een wit verenkleed, twee zwarte vleugeltippen en een zwart soort van helmpje op zijn kop. De hoogst eigenaardige gewoonte van dit beestje is over driekwart van de aardbol vliegen om te gaan nestelen. Dat kan makkelijker, zou je denken.
Maar de Stern is eigenwijs en bovendien niet de enige lange afstands-reiziger. Dit lieflijk getekende prentenboek stelt ons voor aan een heleboel andere dierlijke globetrotters: vlinders, ganzen, schildpadden, rendieren en walvissen. Allemaal dieren die enorme afstanden afleggen om voor nageslacht te zorgen.
De tekeningen zijn een plaatje (ja puristen, dat is een tautologie); alleen al op de achterflap spettert de achterover vallende walvis een miljoen liter water over de lezer, met een vrolijk gekwetter ook nog. Verder vinden we op elke pagina onze ondernemende Stern die met de andere trekkende dieren meevliegt.
Bij de prima realistisch getekende dieren staat op elke pagina wat tekst. Die legt uit welk dier we hier zien, wat ze doen en waar ze naar onderweg zijn. Bij de verschrikt opkijkende rendieren, op een grasvlakte met op de achtergrond dennenbomen en daar weer achter een besneeuwde bergrug, lezen we:
“De kleine stern zag rendieren, als mieren
Slingerend over heuvels, lang valleien en door rivieren.
Ze vloog naar ze toe, en volgde hun sporen
over de steeds koude wordende grond.
Verder, verder, verder trokken de rendieren,
Op zoek naar zomer in de heuvels.
Tijd om naar het zuiden te gaan.”
Tijd ook om dit fijne werkje aan te schaffen en aan je kinderen te overhandigen.
—
Voor het eerst verschenen op Bazarow. Ook verschenen op Nico’s recensies.
