Robotica, rouw en broederliefde
[Recensie] Soms schreeuwt een boek door de titel naar je dat het gelezen moet worden. In Toen mijn broer een robot werd lezen we over Tijs en vriend Twan en Dennie, Tijs’ overleden broer. Zijn ouders kunnen moeilijk omgaan met het verlies en daar biedt het Nederland van de nabije toekomst een mogelijkheid: een robot maken met alle eigenschappen van de overledene. Het hoofd is alleen vervangen door een lichtbol – dat moet van de wet.
”’Mama heeft hulp nodig. En wij kunnen haar helpen, met Dennie.’ Ik denk: ik ben de enige die denkt aan mijn broer.”
De nieuwe Dennie komt dus in huis, tekent de kalender weer af en leest strips. Tijs moet er niets van hebben. Hij is toch zeker geen broerverrader? Samen met Twan, die op zijn beurt met gescheiden ouders en nieuwe vriendin worstelt, bedenkt hij een plan om de indringers uit hun levens te verdrijven.
De Wild maakt dit verhaal krachtig door de wereld van de jongens klein te houden (dorp, boomhut) en tegelijk met weinig woorden het grote geheel te schetsen. Er is controverse over de robots; hoe ervaren verschillende mensen een rouwperiode; wat maakt iemand tot een mens? De auteur brengt overigens dat broergevoel zo goed over dat ik het ontroerd uitlas.Een jeugdboek dat vele andere boeken overstijgt: Griffelboek.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow.com
