De uitkomst is heel erg onverwacht
[Recensie] Claire is 9 jaar oud als haar oudere zus Eleanor tijdens een vakantie in Zuid-Limburg verdwijnt. Jarenlang komt Claire elke zomer terug met haar vader om te zoeken naar Eleanor, ze is namelijk nog altijd niet gevonden. Haar moeder is na de verdwijning gescheiden van haar vader en woont nu in Amerika.
30 jaar na de verdwijning krijgt Claire een telefoontje van Kasper, een Deense jongen die ze tijdens de zomer van de verdwijning heeft leren kennen. Hij heeft een briefje gevonden dat misschien iets te maken zou kunnen hebben met de verdwijning van haar zus. Zo snel ze kan stapt Claire in de auto om de zoektocht naar haar zus voort te zetten. Zal ze eindelijk de antwoorden vinden?
Het begin van het boek is heel erg goed geschreven. Verhoeven geeft veel achtergrondinformatie, terwijl ze ook gelijk het thrilleraspect erin gooit. Zo kom je er aan de hand van vreemde voorvallen er achter wat er zich in 1991 heeft afgespeeld. Ik heb zelden zo’n goede combinatie van informatie en spanning gelezen.
Het verhaal is opgedeeld in twee delen: het heden en de zomer van 1991, de zomer waarin Eleanor verdween. Het verleden is niet heel spannend, maar geeft de lezer wel een idee van hoe Eleanor was en hoe Claire als kind met de verdwijning omging. De stukken die zich in 1991 afspelen, zijn vanuit het perspectief van Claire geschreven, maar dan dus als kind van 9. Wat mij betreft hadden deze stukken wel wat korter gemogen omdat niet altijd elke beschrijving van wat er tijdens de vakantie gebeurde even interessant was.
De personages zijn goed neergezet. Claire is iemand die met zichzelf worstelt, iedereen denkt dat ze gek is maar eigenlijk is ze alleen op zoek naar antwoorden rond de verdwijning. Verhoeven weet de lezer te laten twijfelen over het feit of Claire niet echt gek is. Haar struggles spelen een grote rol, maar voeren het niet de boventoon. Het thrilleraspect blijft overheersen.
Claire krijgt hulp uit onverwachte hoek, maar er zijn ook mensen die haar proberen tegen te werken. Sommige personages lijken echter niet altijd even eerlijk te zijn tegen Claire. Verhoeven weet het gevoel van de lezer over deze personages te manipuleren door de lezer op het verkeerde been te zetten. Je vraagt jezelf continu af wie nu de goede en wie de slechteriken zijn.
Het boek begint met een proloog. Door de proloog heb je als lezer een heel klein beetje voorkennis over wat er later in het boek gaat gebeuren, maar door de vele gebeurtenissen die zich verder afspelen vergat ik een klein beetje die proloog. Heel lang komt hetgeen wat zich in de proloog afspeelt niet aan bod, pas in hoofdstuk 45 wordt er een voorzetje gegeven. De spanning giert dan door je lijf en je kan niet wachten tot het eindelijk gaat gebeuren omdat je je weer kan herinneren wat er in de proloog gebeurt. Ik kon echt niet stoppen met lezen want ik moest weten wat er gebeurd was.
Het einde is super verrassend, de uitkomst is heel erg onverwacht. Richting het einde krijg je heel veel vragen in je hoofd en die worden tijdens het plot allemaal beantwoord. Alles valt op z’n plek. Dit is de eerste keer dat ik iets van Verhoeven heb gelezen, maar zeker niet de laatste keer. Vervlogen krijgt van mij 4 sterren.
Sanne
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
