Vuurvogel is absoluut een sterk debuut
[Recensie] Josefine wordt zwaargewond aangetroffen langs de IJssel. Haar toestand is ernstig, maar het lukt haar om de naam van de dader aan de politie mee te delen: Rafael. Hij is een medewerker van een beveiligingsfirma die er verborgen activiteiten op nahoudt. Door de actie van Rafael brengt hij de firma in potentieel gevaar. Daardoor verliest hij alles wat belangrijk is voor hem. Hij zint op wraak. Bij een confrontatie loopt echter alles uit de hand, en ontdekt Josefine een aantal geheimen die haar in gevaar brengen. Dat maakt dat ze drastische keuzes moet maken wil ze overleven.
Vuurvogel is het debuutboek van Jozef Hoek. Hij zet daarbij onmiddellijk een zeer spannende en intrigerende thriller neer. Dit alles doorspekt met een psychologische kijk op het leven.
Het verhaal start met een korte proloog die onmiddellijk de nieuwsgierigheid van de lezer prikkelt. Vooral de emotie die erin te vinden is maakt dat je wilt weten wat hier allemaal aan vooraf is gegaan. Vanaf dan begint het eigenlijke verhaal, dat je meeneemt naar de wereld van de Firma. Je maakt hierbij kennis met de verschillende personages, waarbij het vooral rond Rafael en Jakob (de directeur) draait. Al vroeg in het verhaal komt hun verleden aan bod, wat interessant is, maar het is veel informatie om te verwerken in korte tijd. Dat maakt dat het leestempo wel iets vertraagt. Maar eenmaal de confrontatie tussen Rafael en Josefine aan bod komt, is het verhaal echt vertrokken in volle vaart. Leuk ter afwisseling is de verhaallijn van Josefine, zij vertelt dit namelijk in briefvorm, en is cursief gedrukt.
Qua spanning zit het in dit boek wel goed. De proloog zet hiervoor onmiddellijk de toon, en hoewel de spanning daarna ietsje wegzakt, is deze snel terug eenmaal de voor dood achtergelaten Josefine in het ziekenhuis ligt en alsnog Rafael weet aan te duiden als dader. Vanaf dan voel je als lezer dat er iets te gebeuren staat, Rafael zint op wraakt, maar het uiteindelijke verloop is totaal anders dan verwacht. De spanning is meermaals te snijden, en hierbij speelt het verleden wederom een grote rol. In combinatie met simpele gesprekken krijg je zo een mooie opbouw. Uiteindelijk eindigt het verhaal met een daverende knal, en laat je als lezer volledig verdwaasd achter.
De plot van Vuurvogel zit zeer goed in elkaar. Het is een concept met meerdere lagen, dat voor mij een kruising is tussen een actiethriller en een psychologische thriller. Actiescènes gecombineerd met interessante gesprekken. Dit alles doorspekt met thema’s als oorlogsmisdaden, stockholmsyndroom, vrouwenmishandeling,… Door de zeer korte hoofdstukken en het veelvuldig wisselen van perspectief zijn er veel cliffhangers te vinden. Dat maakt dat je snel wil weten hoe het met een bepaald personage verder gaat. Ook zijn er de nodige plottwisten, die vaak voor een verrassing zorgen. Het einde is daarbij de grootste surprise, al vind ik het persoonlijk wat dubbel.
Daarnaast merk je dat de auteur grondig research heeft gedaan naar bepaalde bestaande gebeurtenissen en instanties op vlak van oorlog die een belangrijke rol spelen in dit boek. Zoals onder andere het debacle van Srebrenica en het oorlogstribunaal in Den Haag. Het is daarbij geen must om als lezer enige kennis te hebben hierover, alles wordt gedurende het verhaal duidelijk.
De personages zijn allen uitmuntend uitgewerkt en hebben elk hun eigen karakter. Er wordt heel veel aandacht besteed aan hun (vaak niet rooskleurig) verleden, maar ook aan geloofwaardige karakters. Zo is Jakob een vriendelijk en innemend persoon die als een soort vader is voor Rafael. Tegelijk kan hij hard en meedogenloos zijn, als directeur van de Firma. Rafael is loyaal tegenover zijn vrienden en de Firma, dat is het belangrijkste voor hem. Hij is vaak volhardend, uitmuntend in zijn werk, maar zijn haat tegenover vrouwen brengt hem vaak in moeilijkheden. Josefine is zijn laatste slachtoffer. Zij is een sterke vrouw, onafhankelijk, en door haar logische redenatie weet ze zichzelf te redden tijdens een intense confrontatie.
Jozef Hoek heeft een zeer beeldende en directe schrijfstijl. Met een vlotte pen vlieg je bijna door het verhaal, en krijg je de nodige informatie aangereikt. Soms zijn dingen niet onmiddellijk duidelijk, maar daar wordt dan later op in gegaan. Daarnaast heeft Jozef veel aandacht besteed aan de dialogen tussen de verschillende personages. Deze zijn zeer boeiend en vaak erg intrigerend, zeker de gesprekken tussen Rafael en Josefine enerzijds, en Jakob en Josefine anderzijds. Jozef heeft het psychologische aspect zeer goed weten te integreren.
Vuurvogel heeft mij erg kunnen bekoren. Vanaf de eerst bladzijde zat ik in het verhaal. In het begin vond ik de informatie soms wat veel en snel op mij af komen, maar later verbeterde dit. Het heeft ook eventjes geduurd vooraleer ik de psychologische kant in het verhaal ontdekte, maar dat heeft het boek net dat cruciale beetje extra gegeven. Jozef Hoek heeft dit subliem uitgedacht en verwerkt. Hetgeen het langst blijft hangen is het einde, en ik ben er nog steeds niet aan uit of ik het nu geniaal of juist ontgoochelend vond. Stof tot nadenken in elk geval. Vuurvogel is absoluut een sterk debuut en krijgt daarom van mij vier sterren!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
