Zal de stad standhouden?
[Recensie] De Vlaamse young adult-auteur Inge Sleegers debuteerde met De kilte van een zomernacht in 2019. Met Wereld van wanhoop heeft ze wederom een razend spannend verhaal neergezet. Het is het vervolg op Wereld zonder water, en daarmee het laatste deel van het dystopische tweeluik. Het is ten zeerste aan te raden om eerst boek één te lezen alvorens in dit boek te starten. Anders mis je te veel informatie, en doe je het effect van de duologie teniet.
De stad Atlantis is eindelijk bevrijd. Alene is de nieuwe President, en als eerste belangrijke daad heeft ze het verplichte examen voor meisjes afgeschaft. Voor de jongens heeft ze andere plannen. Zij ontvangen vanaf veertien jaar een oproepbrief om de stadsmuren te bewaken, wat levensgevaarlijk is. Zal de bevolking hiermee akkoord gaan? Nimue, die nog steeds met onbeantwoorde vragen zit, doet alvast alles wat in haar mogelijkheid ligt om deze plannen te dwarsbomen. En dan staat de stad ook nog een natuurramp te wachten, wanneer een grote zandstorm op weg is naar Atlantis…
Wereld van wanhoop gaat onmiddellijk verder waar Wereld zonder water is geëindigd. Als je net het eerste boek las, zit alles nog fris in het geheugen en word je direct helemaal in het verhaal gezogen. Zo was het bij mij. Voor wie het al wat langer geleden was, zal in het begin misschien even moeten wennen. Er is namelijk geen terugblik naar het vorige boek, het nieuwe verhaal start vanaf de eerste bladzijde. Wat op zich wel fijn is. Een compliment voor de mooie cover is hier overigens ook op zijn plaats. Je ziet duidelijk het verwantschap met het eerste boek, maar tegelijk is er ook een verschil dat past bij de inhoud van het verhaal.
Intrigerend en mysterieus
De plot zit ook nu weer uitstekend in elkaar, met een langzame opbouw naar de ontknoping. Er zijn vier personages met een belangrijke verhaallijn: Nimue, Alene, Kay en Naamloos. Vooral laatstgenoemde maakt het verhaal intrigerend en mysterieus, want je weet pas op het einde wie dit personage is. Er is een voortdurende perspectiefwissel tussen deze vier personages, wat zorgt voor de nodige afwisseling en spanning. Ook leer je hen op deze manier beter kennen en bekijk je het geheel vanuit verschillende gezichtspunten. Zo kan iets anders zijn dan het in eerste instantie lijkt.
Net als in het vorige boek komt Nimue het meeste aan bod. Zij is het niet eens met de beslissing die Alene als nieuwe President nam, en probeert er alles aan te doen om haar op andere gedachten te brengen. Maar Alene heeft weinig medelijden met de bevolking, haar wil is wet. Een van de jongens die hiervan het slachtoffer is, is Kaj. Hij wordt verplicht om Atlantis te beschermen, wat hem wantrouwig maakt. Al deze personages zijn goed uitgewerkt, en verschillen veel van elkaar. Dit geldt ook voor de personages die slechts een bijrol hebben. Het sterkte punt is echter de onderlinge verhouding tussen de personages, deze is erg geloofwaardig neergezet. De hoop, maar vooral wanhoop, is daarbij telkens goed te voelen.
Inge Sleegers heeft een eenvoudige en beeldende schrijfstijl, waardoor je vele spannende gebeurtenissen zo voor je ogen ziet verschijnen. Wereld van wanhoop leest erg vlot, de korte hoofdstukken helpen hier zeker aan bij. Het gemakkelijke taalgebruik maakt het extra aantrekkelijk voor de jeugd. Inge heeft ook nu weer een aantal interessante thema’s in het verhaal verwerkt. Deze hebben net als in het vorige boek grotendeels betrekking op het klimaat. Dat maakt het tweeluik een echte dystopische serie. Het is fictief, maar je weet nooit of dit later ooit echt gebeurt. Verder zijn wantrouwen, verschil tussen man/vrouw en worstelen met jezelf, thema’s die ook in het boek aan bod komen.
Wereld van wanhoop is het perfecte vervolg op Wereld zonder water, en sluit de duologie op een waardige manier af. Het watertekort en een zandstorm zijn prima elementen om een dystopische young adult serie op te baseren, maar vooral de uitwerking in zijn geheel is origineel te noemen. In Wereld van wanhoop laat de spanning iets langer op zich wachten, wat eigenlijk het enige minpuntje is.
—
Eerder verschenen op Boeken-cast
