IJzersterk slot neemt de honger naar spanning niet weg
[Recensie] Katrine Engberg is bekend door haar Bureau Kopenhagen-serie, waarvan Wintereiland het vijfde deel is. Deze Scandinavische reeks draait rond rechercheurs Jeppe Kørner en Anette Werner. In het Nederlands verschenen reeds De krokodilvogel, Glazen vleugels en Dodenmasker. Dit betekent dat één boek, nummer twee van de serie, jammer genoeg niet is vertaald. Wintereiland kan net als de andere boeken los van de reeks worden gelezen, al mis je dan grotendeels de evolutie van de hoofdpersonages.
Rechercheur Jeppe Kørner heeft een tijdje verlof genomen en brengt zijn dagen deze winter door op het eiland Bornholm. Dat betekent dat Anette Werner de leiding krijgt in het onderzoek naar een onthoofd lichaam dat werd opgegraven in een speeltuin. Ook Esther de Laurenti zoekt de rust op in Bornholm om er te schrijven aan een biografie over de antropologe Margreet Dybri, die een geheimzinnig verleden heeft. Wanneer Jeppe bij de plaatselijke zagerij een handje toesteekt, belandt hij onverwachts in een sinister mysterie. Als ook Anette opduikt voor haar onderzoek op het eiland, kruisen hun wegen elkaar. Ze zullen alle drie terug moeten samenwerken als ze de geheimen van het eiland willen ontrafelen en de moordenaar stoppen.
Gruwelijke moord
Het verhaal begint sterk. Je wordt geconfronteerd met een gruwelijke moord – niet voor gevoelige lezers – wat voor de nodige spanning zorgt. Helaas zakt de spanningsboog algauw en kabbelt het grootste deel van het verhaal . Vooral de onnodige secundaire verhaallijnen zijn storend, omdat ze niet bijdragen aan het grote geheel en alleen maar de spanning doen zakken. Gelukkig zijn er af en toe cliffhangers die het verhaal terug boeiend maken. Net zoals het ijzersterke slot van het boek.
Wintereiland wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van Esther, Jeppe en Anetta. Daarnaast krijg je ook af en toe een brief te lezen, in het kader van de biografie die Esther aan het maken is. Dit maakt het verhaal extra intrigerend, want deze brieven zijn belangrijker dan op het eerste gezicht lijkt.
De hoofdpersonages hebben al een stevige basis opgebouwd doorheen de vorige boeken. Toch is het zeker even wennen om hen apart aan het werk te zien in het begin. Je mist daarbij wel de dynamiek tussen hen, vooral dan tussen Jeppe en Anette. Ondanks dat ze beiden hun privéproblemen hebben, vormen ze samen een ijzersterk duo. Gelukkig evolueert de verhaallijn zo dat ze later elkaar toch tegenkomen en ze terug samenwerken. Ook de andere personages zijn goed uitgewerkt, en vormen allen een meerwaarde aan het verhaal.
Katrine Engberg heeft een meeslepende en beeldende schrijfstijl. Door de gedetailleerde beschrijvingen van de gebeurtenissen en de omgeving lijkt het alsof je het zelf meemaakt. Wel wordt hier soms net iets te ver in gegaan, wat het leestempo op die momenten naar beneden haalt. Wintereiland mocht in zijn geheel wat meer spanning hebben gehad, want nu blijf je toch een beetje op je honger zitten, ondanks het razend spannende slot. Nieuwsgierigheid en boeiende personages zorgen ervoor dat je toch door blijft lezen. Voor het volgende boek hoop ik vooral dat Jeppe en Anette vanaf het begin terug samenwerken, want dit is de werkelijke kracht van de Bureau Kopenhagen reeks. Drie sterren voor Wintereiland.
—
Eerder verschenen op Boeken-cast
