twee mensen die verliefd worden tijdens de oorlog en die een hoop moeten overwinnen om samen te kunnen zijn.
[Recensie] Elisa weet niet wat haar overkomt als ze ineens een brief uit Spanje krijgt. Ze weet dat ze in Spanje is geboren en dat haar ouders beide Spaans zijn, maar ze had nooit verwacht dat haar onbekende vader haar een huis in Sevilla zou nalaten. Eenmaal daar aangekomen kan ze haar draai niet vinden en lijkt haar nieuwe buurman last te hebben van stemmingswisselingen. Of ligt dat aan haar?
Als blijkt dat haar vader geen onbekende was in Sevilla, en de rest van Spanje, gaat ze op zoek naar zijn geschiedenis. Ze stuit op een prachtig liefdesverhaal tussen Neva en Nando, twee mensen die verliefd worden tijdens de oorlog en die een hoop moeten overwinnen om samen te kunnen zijn. Maar is ze dat ook gelukt?
Zwaluwdans is opgedeeld in vier verhaallijnen. Je leest vanuit de oogpunten van Elisa, Manuel, Neva en Nando. De lijnen van Elisa en Manuel spelen zich af in 1974. Die van Neva en Nando beginnen in 1929 en gaan vanaf dan verder in de tijd. Door de vele personages, er zijn ook best veel bijpersonen, en de verschillende tijden is het in het begin wel lastig om alles uit elkaar te houden.
Er zit een fijn tempo in het boek. Door de wisselingen van perspectieven is het niet saai. Daarnaast heeft Nijland een prettige schrijfstijl. Er zitten veel dialogen in en af en toe een vleugje humor. Zo moest ik erg lachen om een van de eerste Spaanse dialogen die Elisa voerde met Manuel. Ze deed erg haar best maar bleek niet helemaal gezegd te hebben wat ze wilde hebben. Manuel vertaalde: “Je hebt net tegen me gezegd dat je ervan genoten hebt dat ik jou in je gezicht gespuugd heb. Ook dat je het fijn vond dat ik met je naar bed ben gegaan.”
De zwaluw komt door het hele boek voor. Nijland heeft hiermee heel subtiel een terugkerend element gecreëerd waardoor het verhaal een verbindende factor heeft, zowel in het heden als in het verleden.
Sommige zinnen zijn wel wat lastig te lezen omdat ze wat Spaanse woorden bevatten. Elke keer je boek dicht moeten doen om te vertalen leidt erg af van het verhaal en dat is zonde.
Tot slot is het verhaal goed bedacht en ook goed uitgewerkt. Nijland heeft bestaande gebouwen, zoals de Casa de Pilatos, en echte straatnamen gebruikt. Dat heeft denk ik gezorgd voor de stevige basis. Na het lezen van Zwaluwdans zou ik zelf ook graag een bezoek willen brengen aan het paleis midden in de stad Sevilla. Daarnaast is de bestaande geschiedenis goed gebruikt en speelt dat een grote rol in het deel van Neva en Nando.
Ik heb genoten van dit liefdesverhaal en ben benieuwd naar meer van Nijland! Ik hoop dat ze nog veel meer zal schrijven. 4 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren