Een heerlijke feelgoodroman voor de winterse maanden
[Recensie] De familie Baabe is een welgestelde familie welke een hotel runt in de badplaats Heiligendamm in Duitsland. Christian Baabe vindt op het strand een meisje, gehuld in haar jachtjapon en met zeildoek om haar benen. Meer dood dan levend neemt hij haar mee naar huis, waar ze in één van de hotelkamers kan aansterken. Al snel blijkt dat het meisje niet weet wie ze is of hoe ze in het water is beland. Het meisje wordt vanaf dan Barbara genoemd, naar de tak die ze bij zich heeft. Barbaratakken zijn takken van een appel- of kersenboom die op de dag van de Heilige Barbara (4 december) van de boom worden geknipt. Wanneer de tak op kerstavond in bloei staat, betekent dit voorspoed in het komende jaar.
Johanna, het zusje van Christian, kan wel wat voorspoed gebruiken. Haar familie probeert haar uit te huwelijken, maar geen van beide kandidaten maken Johanna gelukkig. Ze is al maanden verliefd op een verboden liefde en staat voor een keuze; kiezen voor haar ouders of kiezen voor de liefde? Op kerstavond zal zij haar huwelijkskandidaten moeten laten weten wie ze kiest. Lukt het Johanna om de juiste keuze te maken?
Winterbloesem speelt zich af in december 1902 in het Duitse Heiligendamm, aan de Oostzeekust. De sfeer uit de tijd wordt goed neergezet. Er wordt nog duidelijk gesproken over de rangen en standen, uithuwelijken is aan de orde van de dag en jongens en meisjes mogen niet zomaar samen zijn. Omdat het zich in december afspeelt is er een winterse setting met veel kou en sneeuw.
De zoektocht naar de identiteit van Barbara staat centraal, naast de keuze die Johanna moet maken.
Winterbloesem start wat saai. Wanneer Barbara wordt gevonden, wordt er heel erg de nadruk gelegd op het feit dat zij haar geheugen kwijt is. Maar na zo’n 150 bladzijden komt de vaart er in. Winterbloesem wordt dan een stuk spannender omdat er meer duidelijk wordt en er wat geheimen worden onthuld.
Bomann, vooral bekend van haar Vrouwen van de Leeuwenhof serie, kan ontzettend goed historische verhalen schrijven. Haar schrijfstijl is heel toegankelijk, al is het woordgebruik hier en daar wat ouderwetser maar dat past goed bij de tijd waarin het zich afspeelt. Het komt realistisch over en er is een goede combinatie van historie, drama, romantiek en spanning. Want ook de spanning is zeker aanwezig. Johanna heeft een duidelijke eigen wil die haar nog wel eens in de problemen brengt. En gaat Barbara zich herinneren wie ze is?
Hoewel er vanuit een wisselend perspectief wordt verteld blijven de personages redelijk plat. Johanna leren we het beste kennen maar er zijn niet veel details bekend. Dit zorgt wel dat het verhaal vaart houdt, maar persoonlijk houd ik er wel van om meer gevoel bij de personages te krijgen. Ondanks dat ga je voldoende meeleven met de personages om je helemaal in het verhaal te laten zuigen.
Dit boek heb ik met veel plezier gelezen. Hoewel het in het begin wat op gang moet komen, is het vanaf de tweede helft niet weg te leggen. Corina Bomann heeft mij zeker niet teleurgesteld met Winterbloesem! Een welverdiende 3.5 ster. Dit is een heruitgave. Het origineel is uitgegeven in 2017.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
