Levensechte mensen in boeiende thriller
[Recensie] Al voordat de Zweedse popgroep ABBA in 1973 het Eurovisie Songfestival won, waren er mensen die dit voorzagen en voorspelden. Evenals het enorme succesverhaal dat daarop volgde. Talent moet worden aangeboord en worden gezien. En dan gaat het wieltje draaien. De prachtige Zweedse auteur Sofie Sarenbrant lijkt zo’n zelfde succesverhaal te worden.
Na ruim twee miljoen verkochte boeken, zullen er ook in haar omgeving mensen zijn geweest die dit hebben voorzien en voorspeld. Al in 2014 schreef de Zweedse auteur Sofie Sarenbrant haar derde thriller over rechercheur Emma Sköld, met de titel Visning pågår, vrij vertaald betekent dit ‘bezig met bekijken’. Deze titel werd in 2020 in het Nederlands uitgebracht en vertaald als Berouw.
2014 is ook het jaar van de vliegramp met de MH17 en lijkt als de dag van gisteren. Ik kan moeilijk begrijpen waarom er pas in 2020 wordt besloten een derde deel van een serie over rechercheur Emma Sköld, als ‘de nieuwe Zweedse bestsellerserie van de ‘Crime writer of the year 2019’ te presenteren. Het doet mij denken aan de serie van de Deense auteur Jesper Stein, die door de Uitgever in de verkeerde volgorde in Nederland werd uitgegeven.
Ik vind het onbegrijpelijk dat we niet bij het eerste deel beginnen. Te meer omdat er reeds zeven delen zijn verschenen in Zweden. En reeksen scoren. Will Trent, Helen Grace en Sarah Linton, bijna iedereen kent ze.
Berouw heeft een prachtige omslag gekregen en oogt aanlokkelijk. Het woord ‘thriller’ staat prominent op de omslag en we weten wat we mogen verwachten.
Het verhaal speelt zich af in Stockholm waar de bezichtiging van een koopwoning een vreemde wending krijgt. Het thriller-aspect is er. Meer opvallend is de Mikado-achtige verbinding die er bestaat tussen de verschillende personages. Er zijn naast een tiental personages ook evenveel onderlinge raakvlakken en verbanden tussen de personages.
Dat maakt de speurtocht naar de dader nog ingenieuzer en zorgt ervoor dat je je als lezer waant in een eenentwintigste-eeuws Agatha Christie mysterie. Iedereen doet verdacht, is verdacht of wordt verdacht gemaakt. En dat is geweldig!
De schrijfstijl is gemakkelijk en heeft meer warmte in zinnen en woordkeuze dan de meeste Scandinavische thrillers. Als groot liefhebber merk ik toch meestal de kille opsomming van feiten en emoties.
De auteur heeft veel temperament, humor en romantiek in haar schrijfstijl, naast de waarheidsgetrouwe gedragspatronen waar jonge gezinnen mee te dealen hebben.
De grootste kwaliteit zit voor mij in het psychologische deel. En dat heeft weinig met een thriller te maken. De personages en situaties worden zo verteld dat het echt is. En dat is het grootste genot.
Ze gedragen zich als mensen, denken als mensen en reageren als mensen. Het zijn mensen. Echte mensen van vlees en bloed die zich zorgen maken over hun kinderen. Zorgen maken over hun familie, relatie, werk, social media en de eeuwige zoektocht naar vrije tijd en tijd voor jezelf.
Ruim driehonderd pagina’s leef je mee met de mensen uit het boek. Mee naar een daverend en verbijsterend slot dat ruimte laat voor genoeg gebeurtenissen in het volgende (vierde) deel. Omdat de auteur er nu al in geslaagd is om mij razend nieuwsgierig achter te laten hoe het verder gaat met mijn nieuwe groep kennissen.
Haar talent is aangeboord en door mij gezien. Laat het wieltje nu maar draaien. We hebben een achterstand in te lopen. En ik ben helaas de Zweedse taal niet machtig…
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
