Een prima psychologische thriller
[Recensie] Blinde wraak is het derde deel uit een trilogie over speurder Emily Gagliardi. Eerder verschenen Fatale keuzes en Geheugenspel. Ik heb genoten van de eerdere thrillers en was nu erg nieuwsgierig naar dit derde, afsluitende deel.
De auteur start met een terugblik op de eerste twee delen. Deze terugblik bevat een paar spoilers maar maakt het wel mogelijk om Blinde wraak te lezen zonder verdere voorkennis. Persoonlijk zou ik dat niet doen, dat doet mijns inziens afbreuk aan het verhaal en de ingewikkelde plot.
Emily denkt haar ochtend rustig te kunnen starten met een ontbijtje op haar balkon. Maar ze schrikt als ze ziet dat op het dakje naast het balkon een lijk ligt. Ze is uitgedost als Vrouwe Justitia; compleet met blinddoek, weegschaal en zwaard. Emily heeft geen idee wie het slachtoffer is, het lijkt erop dat het geheel een boodschap aan haar is, maar welke? Nader onderzoek wijst uit dat de vrouw al overleden was voordat ze op het dakje werd gelegd én dat ze een natuurlijke dood is gestorven. Het wordt steeds raadselachtiger. De vrouw lag thuis opgebaard en is daar op onverklaarbare manier verdwenen. De man en dochter van het slachtoffer hebben geen idee wie dit gedaan heeft en waarom.
Een van de collega’s van het onderzoeksteam ziet overeenkomsten met enkele zaken van bijna vijfentwintig jaar geleden. Een seriemoordenaar was toen actief. Emily duikt verder in de zaak en komt erachter dat haar vader toen aan deze zaken gewerkt heeft. Toeval? Daar gelooft ze niet in. Ze bijt er zich in vast en zoekt daarbij hulp van haar vroegere mentor Paul. Tegelijkertijd realiseert ze zich ook dat er nog dingen uit het verleden met hem niet zijn opgelost. Haar geweten knaagt. Vanwege haar werk maar ook doordat ze betrokken is bij de zaak, kan ze de opgedane kennis niet delen met anderen, zelfs niet met haar vriend Lucas. En dat wringt. Het gaat harder wringen als blijkt dat ook haar ex, Martijn, zich met de zaak gaat bemoeien. Dit zet de relatie tussen Lucas en Emily verder onder druk.
Emily zoekt naar aanwijzingen, het wordt duidelijk dat de overleden vrouw werkte in een café waarin vroeger nogal wat politiemedewerkers kwamen. Ook – de inmiddels veroordeelde – seriemoordenaar was er regelmatig. Er moet een verband zijn…. . Naarmate Emily dichter bij de waarheid komt, ontvangt ze steeds meer aanwijzingen. Speelt de dader een spel? Er vallen meerdere slachtoffers en ook Emily’s leven is niet meer veilig.
Opnieuw is Nina Verheij erin geslaagd een prima psychologische thriller neer te zetten. Net als in de eerdere boeken werkt ze met verschillende tijdlijnen. Een van de verhaallijnen speelt in 1995. Aanvankelijk zijn het korte hoofdstukjes waarbij de samenhang met de rest van het verhaal nog ver te zoeken is. Je voelt dat er iets gaat gebeuren maar wat en waarom is vooralsnog onduidelijk. Die samenhang komt veeleer uit de verhaallijn in het heden. Daar komt Emily op het spoor van belangrijke zaken uit het verleden. En bingo! Daar begint het je als lezer een beetje te dagen.
De plot is ingewikkeld, verrassend en erg goed uitgewerkt. Net als de voorgaande delen bevat het originele wendingen. Je wordt ook aan het denken gezet. Wat is goed en wat is fout? Wat zou jij doen wanneer je voor dergelijke keuzes zou komen te staan of wanneer er in je nabijheid gruwelijke misdaden worden gepleegd die niet worden bestraft? Nina Verheij zet haar personages voor bijzondere dilemma’s en laat ze keuzes maken. Maar wie bepaalt of de keuzes juist zijn? Een lekkere dikke pil die door de korte hoofstukjes vlot leest en je heerlijk op het puntje van je stoel laat zitten: viereneenhalve ster.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
