"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Schemerzone

Donderdag, 17 oktober, 2019

Geschreven door: Cocky van Dijk
Artikel door: Jeanine Feunekes-Both

Een razend spannend en origineel dystopisch verhaal

[Recensie] Zoë woont in Tenebris. Dit is het donkere deel van de wereld waarin zij leeft. Het deel van de planeet waar het altijd licht is heet Facillis. De gebieden zijn hierdoor elkaars absolute tegenpolen. De planeet draait op zo’n manier om de zon dat Facillis altijd daglicht heeft en het in Tenebris altijd donker is. Mensen uit het donkere deel missen het zogenaamde lichtgen en het is voor hen niet mogelijk om zich in het daglicht te begeven. Hierdoor zijn er twee verschillende maatschappijen ontstaan, die zich los van elkaar hebben ontwikkeld. Tussen deze twee gebieden is er een overgang strook die de schemerzone wordt genoemd.

Zoë is een wees en moet zodra ze zestien wordt het weeshuis helaas verlaten. Ze dient zelf een baan te zoeken, wat erg moeilijk is aangezien er grote armoede in Tenebris heerst en de banen er niet voor het oprapen liggen. Zoë besluit daarom de schemerzone te betreden om zo spullen te verzamelen in de hoop deze te kunnen verkopen. De schemerzone is de vuilnisbelt van Facillis, er liggen veel afgedankte spullen in verlaten huizen. Het is er gevaarlijk en het betreden ervan wordt streng bestraft. Zoë komt tijdens haar zoektocht in contact met jutters en ze besluit zich bij hen aan te sluiten. Tijdens één van haar zoektochten vindt Zoë een lijk met een chip. Zoë verwijdert de chip uit het lijk. Met behulp van Hector, een jutter, komt Zoë erachter dat er schokkende informatie op de chip staat die voor de bewoners van zowel Facillis als Tenebris ernstige gevolgen kan hebben. Zoë heeft geen andere keus dan de chip in te leveren bij haar regering en mee te helpen om een ramp te voorkomen.

Ik was erg benieuwd naar dit boek omdat het een samenwerking is tussen twee schrijvers wiens boeken ik graag lees: Cocky van Dijk en J. Sharpe. Ik was dan ook heel nieuwsgierig hoe ik dit verhaal zou gaan ervaren. Ik had vanwege het eerdere werk van beide schrijvers hoge verwachtingen en de schrijvers hebben mij ook deze zeer zeker niet teleurgesteld. Ik ben aangenaam verrast door het resultaat van de samenwerking. De twee schrijvers zijn goed op elkaar ingespeeld qua schrijven, je merkt tijdens het lezen niet dat het verhaal door twee personen is geschreven.

Het verhaal leest prettig en heeft een aangename schrijfstijl. Je leert de wereld waar Zoë leeft goed kennen. Van zowel Facillis als Tenebris krijg je een goed beeld. Facillis vond ik een nare, kille en onpersoonlijke maatschappij. Maar ook Tenebris is niet perfect. Naarmate je verder in het verhaal komt, merk je dat beide maatschappijen zo hun eigen geheimen hebben. Het mooie is echter dat ondanks de grote tegenstellingen er toch ook overeenkomsten blijken te zijn. Het leven is in beide gebieden zwaar en de bewoners van zowel Facillis als Tenebris hebben maar weinig vrijheid, al is het op compleet verschillende gebieden. De sfeer in de schemerzone is onheilspellend, onaangenaam en soms zelfs beangstigend. Ik voelde goed de angst van Zoë als zij het gebied voor het eerst betreedt.

Boekenkrant

Je leest het verhaal vanuit meerdere personages, Zoë is echter duidelijk het hoofdpersonage. Je leert haar ook het beste kennen. Het is steeds duidelijk welk personage aan bet woord is en in welk gebied het personage zich bevindt, Tenebris, Facillis of de schemerzone.

Ik was onder de indruk van de twee verschillende maatschappijen die zich op één wereld hebben ontwikkeld, puur door de ligging. Beide maatschappijen functioneren goed, maar als Zoë naar aanleiding van de informatie op de chip dieper gaat graven komt ze erachter dat er zowel in Facillis als in Tenebris meer geheimen zijn dan dat zij ooit had kunnen vermoeden.

Schemerzone is een razend spannend en origineel dystopisch verhaal, dat je als lezer continu blijft boeien tijdens het lezen. Het verteltempo ligt hoog, maar dit past goed bij het verhaal. Er gebeuren veel onverwachte en soms schokkende gebeurtenissen, die je van te voren niet ziet aankomen. Tegen het einde wordt het verhaal nagelbijtend spannend, je moet gewoon weten hoe het gaat aflopen.

Dit boek van Cocky van Dijk en J. Sharpe is een geslaagde en bijzondere samenwerking. Het is een fascinerend en intrigerend verhaal en de thema’s die worden besproken, zoals onder andere het hebben van een chip in je hoofd, zou zomaar eens onze eigen toekomst kunnen zijn. Ik hoop dat beide schrijvers nog eens hun krachten zullen gaan bundelen, het kan eigenlijk niet anders dan dat dat weer een succes wordt. Ik geef Schemerzone graag 4 sterren.

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur: