Genoten van deze winterse voorleesverhaaltjes
“Dit lied is alleen voor jou,
mijn zoet.
Zo hoor je wat ik je
vertellen moet.”
[Recensie] Dit is écht een schattig boekje! Het kleine formaat en de mooie cover vond ik meteen zeer uitnodigend. De blauwe koude kleuren passen perfect bij winterse verhaaltjes, de sfeer zit dus meteen goed. Ik dook met plezier, en ook wel grote nieuwsgierigheid, in deze Zeven Zotgevallen. Blij verbaasd dat de verhaaltjes op rijm zijn geschreven, best origineel!
Over een sneeuwman die liever een sneeuwvrouw zou zijn, is alvast een fijn begin. Het verhaaltje over de kerstballen die graag dichter bij elkaar willen hangen, bevat zeker een mooie boodschap over gemis en vriendschap. Er zit een mooie variatie in de verhaaltjes. De thema’s winter en kerst wisselen elkaar af. Een beetje spanning is terug te vinden in het verhaal van Jack, die in het koudste land woont. Je bevriest er namelijk meteen als je buiten komt. Rendier Remus krijgt dan weer te maken met uitsluiting omdat hij te traag is, maar de Kerstman ontdekt gelukkig het knappe tekentalent van Remus. En zo bevatten de meeste verhaaltjes steeds een mooie boodschap. Nooit te opvallend, maar het kan bepaalde thema’s wel bespreekbaar maken.
Pippa en Paula, twee pantoffels die stiekem buiten op avontuur gaan, bezorgden mij echt een vrolijk gevoel. Gelukkig zijn ze net op tijd terug binnen bij hun baasje.
“De twee pantoffels aan zijn voeten
barsten in lachen uit.
Hun baas schrikt en mompelt
‘Maakten die nu geluid?’”
Iets moeilijker is het verhaaltje van de slee op leeftijd, maar het is wel zeer hartverwarmend. En als afsluiter is daar Maurice die graag wil uitslapen, maar wordt gewekt door zijn moeder omdat het hele huis met sneeuw is bedekt.
Doordat de verhaaltjes kort zijn, is dit het ideale boekje om bijvoorbeeld nog snel even uit voor te lezen voor het slapengaan. Maar ook gewoon voor een momentje gezellig in de zetel, als fijn tussendoortje. Het voorlezen op rijm vraagt wel de juiste intonatie om de tekst goed tot zijn recht te doen komen. Maar die cadans heb je wel snel gevonden hoor. Zelf lezen kan vanaf ongeveer 9 jaar. Het taalgebruik is meestal vrij eenvoudig. De paar moeilijkere woorden of uitdrukkingen(serenade, ballade, begeleiden, overstuur zijn,…) vragen misschien even een korte verduidelijking, maar zijn toch steeds begrijpelijk door de context.
Bieke Vanlaeken, de auteur, weet goed wat er bij het jonge publiek aansluit. Ze is leerkracht, en schreef ook al enkele theaterstukken en boeken voor tieners. Zeven Zotgevallen krijgt door de illustraties van Kim Braekevelt de perfecte uitstraling en sfeer. Haar tekeningen zijn absoluut een fijne aanvulling bij de rijmverhaaltjes.
Ik heb zeker genoten van deze winterse voorleesverhaaltjes en hoop stiekem dat er ook aan de andere seizoenen zal gedacht worden met een fijne uitgave. Zeven Zotgevallen krijgt van mij alvast 3,5 warme sterren!
“Alice deed de sneeuwpop
een ketting en roze hoed aan.
De mondhoeken gingen
steeds hoger staan.”
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
