Het idee van het verhaal is heel goed en origineel
[Recensie] Op het eerste oog lijkt Robin een vrij normale jongen, maar hij verbergt een heleboel. Zijn mentor, mevrouw Van Erven, heeft dit door en probeert het gesprek met hem aan te gaan. Dit heeft een averechts effect en Robin begint zich vreemd te gedragen. Zijn vriendinnetje Elin en beste vriend Appie merken dat er iets aan de hand is en beginnen vragen aan hem te stellen, maar dit kan nog wel eens gevaarlijk voor hen uitpakken…
Dit korte verhaal begint super spannend met een proloog. Hierdoor weet Van den Nieuwenhof gelijk de aandacht van de lezer te trekken. Er doemen gelijk een aantal vragen op waarvan je hoopt dat je er antwoord op krijgt.
De opbouw van het verhaal vond ik echter nogal vreemd. De verdeling tussen ‘begin, midden, slot’ is heel duidelijk, maar wel een beetje uit verhouding. Het begin is redelijk lang en er wordt vrij diep ingegaan op elk personage. Het midden is, in vergelijking met het begin, weer kort. Wel wordt het hier weer spannend gemaakt door bijvoorbeeld een droom van Appie en de verschillende perspectieven. Het slot roept bij mij meer vragen op dan dat het antwoorden geeft. Op de vraag wat er met Robin aan de hand is, wordt wel antwoord gegeven, maar de weg daarnaartoe mis ik. Ik had graag meer willen lezen over Robin en zijn achtergrond, zoals wat er in het verleden gebeurd is waardoor Robin nu zo is.
Het is redelijk oppervlakkig en de bijpersonen worden uitgebreid behandeld. Als deze minder besproken zouden worden, zou er meer ruimte zijn voor Robin. Er wordt niet meer teruggekomen op de proloog. Ik heb wel een vermoeden hoe dit in het verhaal past, maar een duidelijk antwoord krijg je als lezer niet. Verder kan ik geen link leggen tussen de titel en het verhaal.
De schrijfstijl van Van den Nieuwenhof is zeer prettig. Het leest vlot, ze gebruikt korte zinnen en er komen veel dialogen voor. Doordat het zo snel leest, ben je er wel zo doorheen. Ik heb er hooguit anderhalf uur over gedaan. Het is dus wel een boek dat je even makkelijk tussendoor kan pakken en is daarom ook zeer geschikt voor mensen die niet veel lezen.
Het idee van het verhaal is heel goed en origineel. Ik vond vooral de verhaallijn van Robin leuk en interessant omdat je als lezer echt in zijn hoofd kan kijken en dus kan zien wat erin omgaat. De manier waarop de thuissituatie van Robin reflecteert op zijn gedragingen en prestaties op school, vond ik goed weergegeven.
Het effect dat Elin, Appie en mevrouw Van Erven hebben op Robin laat zien hoe makkelijk jongvolwassenen te beïnvloeden zijn. Een simpele observatie van een mentor kan leiden tot een woede-uitbarsting en vragen van vrienden tot ontwijkend en problematisch gedrag. Ik zou graag een deel twee willen lezen omdat ik nog zoveel vragen heb. Wellicht heb ik het einde niet goed begrepen of is het juist de bedoeling geweest om geen antwoorden te geven, maar voor mijn gevoel is het nog niet klaar. Dit boek krijgt van mij drie sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
