De Vlieger kan goed met woorden omgaan en schrijft een goede roman waarin wielrennen een grote rol speelt
[Recensie] De muur van Bretagne is het debuutverhaal van Michiel de Vlieger. De Vlieger is advocaat in Rotterdam. Als kind bracht hij zijn vakanties door in Bretagne. Nog steeds viert hij daar vakantie, maar nu ook met de schoonfamilie. Hij stapt graag op de racefiets om de omgeving te verkennen. Niet verbazingwekkend dus dat zijn eerste boek over Bretagne en de Tour de France gaat. Als niet-fan aarzelde ik om aan de roman te beginnen, maar mijn vrees werd gauw weggenomen. Dit boek is voor iedereen bedoeld.
Toch ben ik niet blij als ik het boek opensla. De tekst is niet in een prettige lettertype opgemaakt en de letters staan te dicht op elkaar. Na een poos lezen, valt het mij echter niet meer op en lees ik vlot door.
David Abbing, een jonge arts, heeft het voor elkaar. Een goede baan, een leuke vrouw, een lief zoontje, een geweldige jeugdvriend en natuurlijk opa. Zijn ouders zijn al vroeg overleden en opa heeft hem opgevoed. Nu gaat het niet zo goed meer met opa en woont hij in een verpleegtehuis. Op goede dagen herkent opa hem, maar hij lijkt steeds meer achteruit te gaan.
Het was opa die met David naar Bretagne ging en hem de liefde voor het wielrennen mee gaf. Zijn beste vriend Jack, die nu een succesvolle advocaat is, is ook dol op opa. Samen delen ze de liefde voor de racefiets.
David is een gemoedelijke vent, hij gaat niet graag de confrontatie aan. Hij is meer passief-agressief. Dat wordt duidelijk als zijn vrouw hem afstandelijker behandelt en niet meer in de stemming is voor intimiteit. David denkt na een toevallige telefoontje te weten waarom en toch vraagt hij niets aan Nikki.
Nikki nodigt haar beste vriendin Hannah en haar vriend Robbert uit om een paar weken mee te gaan naar ‘T Maantje, het vakantiehuis van opa in Bretagne. Wil ze niet meer alleen met David zijn? David heeft geen zin om alleen met de kakker en opschepper Robbert opgescheept te zitten en vraagt Jack om mee te gaan. Ze dromen er al jaren van om een stukje van de Tour de France na te doen richting de Muur van Bretagne.
Robbert heeft geen verstand van wielrennen, maar komt wel met de duurste en beste racefiets in zijn nieuwe Audi aangereden. Hij is corpulent, houdt van zijn eten en wijnen en is vooral niet sportief. Toch wil hij met David de etappe fietsen. Hij luistert niet naar de bezwaren van David. Dan komt David per ongeluk erachter dat Robbert iets op zijn kerfstok heeft. Jack verdedigt hem en dat kan David niet verkroppen. Niet als zijn veronderstelling klopt en Robbert hem iets vreselijks heeft aangedaan. Langzaam maar zeker bedenkt hij een plan om Robbert een halt toe te roepen.
De muur van Bretagne is een onderhoudend vlot verhaal. Het is geen hoogvlieger, maar levert wel een paar uur vermaak. De Vlieger kan goed met woorden omgaan en schrijft een goede roman waarin wielrennen een grote rol speelt, maar niet op een hinderlijke manier. Ik vond zijn karakters wel leuk, maar vooral David bleef nogal eendimensionaal voor me. Hij denkt alles te weten en zeker van zijn zaak te zijn. Toch zie ik potentie in hem. Het boek is een roman, maar leest makkelijk weg als een licht psychologische thriller. Trois étoiles oftewel drie sterren voor dit boek.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
