pijnlijke geheimen en onverwachte gebeurtenissen
“Hij voelde zich veilig bij haar en gewaardeerd. Haar liefde voor hem was onvoorwaardelijk.
Misschien komt het hier wel door dat hij haar mist nu ze gestorven is.”
[Recensie] De verkeerde vrouw vertelt het verhaal van de 49-jarige zwaarlijvige Maria die een relatie heeft met de oudere Eduard. Ze delen voornamelijk hun interesse in boeken, theater, film en sterrenrestaurants. Hun gesprekken zijn diepgaand, hun weekends samen steeds aangenaam. Maar Eduard is nooit écht verliefd op haar geworden, hij heeft haar nooit écht begeerd. Maria koestert wel een obsessieve liefde voor Eduard. Voor hem doet ze alles. Om haar relatie te redden, om te zorgen dat Eduard niet verliefd zal worden op een andere vrouw, doet Maria een beroep op Karen. Hun compromis is wel heel bijzonder, maar Karen stemt toe omdat ze verliefd is op Maria. De gevoelens zijn niet wederzijds, maar dit heeft geen invloed op hun vriendschap en hun werkrelatie.
Na de plotse dood van Maria, komen er boeiende gebeurtenissen uit het verleden aan het licht. In een relaas van amper drie dagen worden de zekerheden van haar vrienden en familie fors aan het wankelen gebracht.
Is haar dood te wijten aan een vermoedelijke hartstilstand door haar overgewicht, door de strubbelingen op haar werk, of door andere zaken? Tijdens het opruimen van haar woonst komen er nog meer vragen… en ook antwoorden.
De lezer komt steeds meer te weten over de onderlinge verhoudingen tussen de personages. De relatie met Eduard staat natuurlijk centraal in dit verhaal. Hij ervaart een enorm gevoel van leegte en beseft nu pas dat hij steeds zijn eigen gevoelens voorop heeft gesteld. Had hij haar dood kunnen vermijden? En hoe voelt Karen zich na het verlies van Maria? Er is ook aandacht voor Agnes, sinds haar jeugdjaren bevriend met Maria, die haar leven overziet en de confrontatie met zichzelf aangaat.
Vanaf de eerste bladzijde had De verkeerde vrouw mijn aandacht vast. Een vlotte schrijfstijl, een eigenaardig en origineel verhaal. In één zin kan je beeld van een personage of situatie zomaar veranderen. Ook is er een zachte constante onderhuidse spanning aanwezig. Als lezer zit je te wachten op antwoorden. Ondertussen leer je de personages steeds beter kennen. Hun gedachten, gevoelens en argumenten worden goed uitgewerkt. De auteur wist me zeker te verrassen met de mooie en eigenzinnige evolutie die Maria had doorgemaakt. En dit alles heeft een fijne humoristische, cynisch ondertoon.
De conversaties komen soms een beetje stroef en geforceerd over, maar het beschrijvende gedeelde maakt veel weer goed. Literatuur en boeken vormen een belangrijk thema, dat vond ik zeker een pluspunt. De verkeerde vrouw stemt ook tot nadenken over het ideale vrouwbeeld. En hoe goed kennen we eigenlijk onze familie en vrienden? Welke keuzes maken we als niet alles verloopt zoals gepland?
Ik vond dit een verfrissend, geheimzinnig en onderhoudend verhaal. De titel kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden, fijn bedacht. De verkeerde vrouw heeft zeker mijn sympathie. Wie schuilt er achter het pseudoniem Anne van Amsterdam? Ik kijk alvast uit naar meer werk van deze auteur, die zeker meer aandacht verdient in de boekenwereld. Graag 3,5 welverdiende sterren!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
