familieverhaal
[Recensie] De vierde weg is het debuut van Jef Laureyns, tot stand gekomen middels crowdfunding en uitgegeven door Beefcake Publishing in België.
De cover spreekt direct tot de verbeelding, met de rode lucht en de donkere boom op de voorgrond. Uit het nawoord blijkt dat Laureyns’ kleinkind dit getekend heeft, geheel toevallig perfect passend bij het boek.
De vierde weg gaat over Paul, inmiddels een volwassen kerel. Zijn jeugd is niet gemakkelijk geweest, hoewel hij in eerste instantie niet wil erkennen dat het zijn littekens heeft nagelaten. Paul is een nakomeling, zijn moeder werkt hard in hun winkel en zijn vader zit vooral in de kroeg. Regelmatig heeft Paul het gevoel geen vader te hebben, in ieder geval niet een die een voorbeeld voor hem kan zijn. Paul wordt uiteindelijk veearts, tegen de verwachtingen van zijn omgeving in. De boeren (en de koeien) die op zijn pad komen zijn degene die zorgen dat Paul niet afdwaalt, zijn vader achterna.
Elk hoofdstuk start met de introductie van een bekende uit Paul zijn leven. Diverse boeren, de pastoor, een jeugdliefde, de buren. Allen hebben zij een belangrijke plek ingenomen in zijn leven. En vanuit die personages volgt het verhaal over Paul zijn jeugd, zijn adolescentieperiode en zijn volwassen leven.
Serieuze en boeiende gebeurtenissen worden afgewisseld met een goede dosis humor. Er wordt veel verteld over de operaties die worden uitgevoerd, alsook bijzondere situaties waarin Paul verzeild raakt als dierenarts.
Doordat het boek in het Vlaams is geschreven worden er woorden en zinsconstructies gebruikt die ik als Nederlandse niet gewend ben. Dit heeft er voor gezorgd dat ik met meer aandacht heb moeten lezen. Hoewel dit als minpunt ervaren kan worden voor eenieder die zulke woorden niet kent, was het zeker een pluspunt in dit geval. Je moet de tijd nemen om dit te lezen, om de woorden te begrijpen en de boodschap te absorberen. Het is niet zo dat de gehele tekst of essentie onduidelijk is, slechts enkele zinnen en woorden waren mij onbekend.
Het boek geeft mijn inziens een goede weergave van het leven op de boerderij, het leven als veearts maar ook het leven als kind van ouders die hard moeten werken en waarvan de vader alcoholist is.
De omgeving en sfeer worden met veel details omschreven. Dit is dan ook geen boek om doorheen te vliegen. Zoals gezegd; rustig de tijd nemen, ook als Vlaming, is een must om te genieten van het verhaal. Ook de vele muzikale en poëtische verwijzingen zijn goed gedaan en wanneer je wilt zou ik aanraden het allemaal eens te beluisteren. En wat de precies de betekenis is van de vierde weg nemen, dat wordt aan het einde duidelijk.
Het hele boek heb ik me afgevraagd of dit het verhaal van de auteur zelf is, wat niet helemaal duidelijk wordt. Ik vermoed dat er zeker autobiografische elementen in verwerkt zijn. Hoewel het boek slechts 135 bladzijden is, wordt het verhaal goed afgerond. Van mij hadden er nog wel meer anekdotes in mogen zitten over de belevenissen van een veearts want dat vind ik onwijs leuk en interessant om te lezen.
Jef Laureyns heeft met De vierde weg laten zien dat hij een uitmuntende verteller is en ik ben dan ook zeer benieuwd wat er nog meer van zijn hand mag verschijnen. Een welverdiende 4 sterren voor dit debuut.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
