Een prachtige heruitgave
[Recensie] De klassieker De zeven veren van de papegaai van Paul Biegel is dit jaar opnieuw uitgegeven, waardoor het weer in de boekwinkel te vinden is. Het is niet het eerste boek van Biegel dat Uitgeverij Gottmer in een nieuw jasje steekt. De kleine kapitein, Het sleutelkruid en Nachtverhaal werden eerder al opnieuw uitgegeven. Voor De zeven veren van de papegaai heeft Linde Faas de illustraties verzorgd. Hierdoor heeft ook dit boek weer een modern omslag en nieuwe illustraties gekregen.
Op zoek naar
In De zeven veren van de papegaai wonen Doenja en Jorkos samen met hun ouders in het bos. Hun vader is houthakker en gaat elke dag hout hakken in het bos, maar Doenja en Jorkos weten niet precies waar hun vader hout hakt. Ze weten alleen dat hij de meest kaarsrechte stammen omhakt, die zo als masten op de zeilschepen gebruikt kunnen worden. Op een avond komt hun vader niet thuis. Doenja en Jorkos besluiten hem te gaan zoeken. Door de dromen van Doenja weten ze waar ze moeten zoeken, en vooral wát ze moeten zoeken: de zeven veren van de papegaai.
Paul Biegel (1925-2006) debuteerde in 1962 met het boek De gouden gitaar. In totaal heeft hij zo’n vijftig kinderboeken geschreven, waaronder De zeven veren van de papegaai. Voor zijn boeken heeft hij vele prijzen ontvangen, zoals Gouden Griffels en de Woutertje Pieterse prijs. Naast schrijven bewerkte en vertaalde Biegel ook kinderboeken. Wat opmerkelijk is, is dat Biegel zelf maar een paar boeken per jaar las. Toch zie je van de boeken die hij las, zoals de sprookjes van Grimm, zeker kenmerken terug in zijn eigen werk.
Linde Faas maakte voor deze nieuwe uitgave de illustraties bij het verhaal. We kennen haar met name door haar illustraties bij de boeken van Pieter Koolwijk. Inmiddels is ze een veelgevraagde illustrator en maakt ze ook haar eigen prentenboeken, zoals Ik neem je mee en Waar is grote broer?
De invloed van Grimm
Het begin van het verhaal doet denken aan Hans en Grietje, waarbij de vader ook houthakker is. Daar worden de kinderen achtergelaten, wat hierbij niet het geval is, maar toch dwalen ze wel allemaal door het bos op zoek naar hun vader. Daarna neemt het verhaal een heel andere wending en is het goed te merken dat Paul Biegel een heel eigen sprookjesstijl heeft.
Het avontuur van Doenja en Jorkos gaat over zee, door de bergen en een woestijn. Overal zijn ze op zoek naar de bonte papegaai, zodat ze zijn veren kunnen verzamelen en die aan de Nevelkoningin kunnen geven. Zij houdt namelijk hun vader gevangen. Biegel heeft dit mooi weten te verwoorden. In een niet zo dik boek heeft hij een heel diepgaand verhaal weten te vertellen met mooie elementen erin verwerkt. Doenja en Jorkos leren dat sommige mensen hun willen helpen, maar dat er ook mensen zijn zoals Boze Bart, waarvoor ze beter weg kunnen rennen. Magie speelt daarbij een belangrijke rol, op een manier dat past bij het verhaal en dat volkomen normaal lijkt.
In de natuur
De illustraties van Linde Faas zijn een mooie toevoeging aan het verhaal. De kleuren van de bonte papegaai komen in verschillende illustraties terug, waarbij met name het kleurverloop erg mooi gedaan is. Vooral de natuur weet Faas altijd goed weer te geven. Je kan goed zien dat ze vaak buiten werkt, waarbij het hoge noorden haar vast en zeker bijzondere natuurplaatjes voorschotelt. De illustraties zijn net wat dromerig en kleurrijker weergegeven dan de realiteit waardoor het net wat extra’s krijgt, alsof je naar een zonsopgang- of ondergang kijkt. Eigenlijk word je nooit teleurgesteld als Faas illustraties maakt, ze zijn simpelweg altijd prachtig.
Kortom, dit boek is een prachtige heruitgave. Een Biegel-verhaal dat je fijn kan voorlezen of voor jezelf kan lezen. De zeven veren van de papegaai kan in deze uitgave weer jaren mee en kan zo weer vele kinderen, volwassenen en andere lezers bereiken!
Leesfragment
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
