Leuke tekeningen bij matige tekst
De Zoete Zusjes zijn al jaren een begrip. Niet alleen in boekvorm. Er is ook een YouTube-serie over de zusjes Saar en Janna, waar ze elke week een nieuwe video posten. Succesvolle video’s, die regelmatig meer dan een miljoen keer bekeken zijn. Op deze boekensite belichten we uiteraard het boek.
De zusjes gaan dus op vakantie. De voorplaat van het boek laat dat al vrolijk zien met een tekening van de zeer gewaardeerde Iris Boter, die alle tekeningen maakt. De zusjes staan respectievelijk in een vrolijk blauw en losjes rood jurkje, op een gestileerd stukje zand, waar we strandobjecten in ontdekken. Zelf hebben ze een strandbal en een koffertje bij zich. Helemaal klaar voor de zomer.
Een korte uitleg over het zusjes-imperium volgt. Grote broer Bram die vaak grappen uithaalt met de zusjes, papa die veel van de filmpjes bedenkt en uitvoert, en mama die al deze avonturen opschrijft, zodat wij ze kunnen lezen.
Weinig verrassende taal die routineus aandoet
Dat lezen doen we dus, en tja, hoe zeg ik dat. Het is niet helemaal wat je verwacht van zo’n succesvolle reeks boekjes, filmpjes en avonturen. Misschien komt het in dit specifieke geval door het uitgekauwde onderwerp ‘de vakantie’, of de weinig verrassende taal die routineus aandoet, maar het verhaal pakt me niet.
Het begin:
“’Dag, juf! Fijne vakantie!’ Janna zwaait naar de juf en daarna naar haar vriendinnetjes… Mama wijst naar de grote tas. ‘Zal ik die maar even voor je dragen, Janna? Je lijkt wel een pakezel.’ Ze lacht naar Janna.
Met een diepe zucht geeft Janna de tas aan mama. ‘Pff, zwaar hoor,’ zegt ze. Ze veegt een druppel zweet van haar voorhoofd. De zon schijnt fel op het hoofd van Janna. Ze knippert met haar ogen tegen de zon in en zegt dan: ‘Moet je kijken hoe hard ik gewerkt heb! Ze wijst naar de grote tas en draait zich om, zodat mama ook nog de rugtas kan zien.
“Nou, nou! Jij hebt wel vakantie verdiend,’ zegt mama lachend.”
Zo gaat het door: veel tassen en koffers, veel bezwete lichaamsdelen, een volgeladen auto en een lange, lange reis tot aan het verre zondoorstoofde land en … het strand.
“Mama zet haar hand tegen haar voorhoofd om uit te kijken over het strand. ‘Waar zullen we neerploffen?’
‘Daar is een mooie plek, dicht bij die goede golven.’ Papa heeft zijn handen vol met een surfboard en een grote tas met zijn kite. Ze lopen de duin af naar het strand. Nou ja, lopen? Bram, Saar en Janna rollen nog een laatste keer helemaal naar beneden.
Als ze een mooi plekje hebben gevonden, legt mama de handdoeken neer. Bram, Saar en Janna rennen naar de vloedlijn.
Ze beginnen direct aan het laatste zandkasteel van deze vakantie.”
Niet heel origineel, noch inspirerend. Maar voor de liefhebbers is het een leuk vakantieboek met alle juiste ingrediënten. Prima voor op de achterbank, zoevend over de autostrada, met veel zon, zee en vrije tijd in het verschiet. Tijd die dit boek met gemak vult.
Leesfragment
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
