Met eenvoudige citaten weet Wells het gevoel van Jesper raak te schetsen
[Recensie] In 2008 debuteerde Benedict Wells met Becks laatste zomer, waarvoor hij diverse prijzen ontving. Hierna verschenen Hardland en Op het geniale af, dat maandenlang in bestsellerlijsten stond. Met zijn vierde boek Het einde van de eenzaamheid brak hij internationaal door. Het heeft bij verschijning meer dan anderhalf jaar op de ‘Spiegel Bestseller List’ gestaan. Wells ontving ook hiervoor meerdere prijzen. De Nederlandse vertaling ervan verscheen in 2017. Wells werk is populair, maar hij heeft besloten om persoonlijke redenen zijn schrijf carrière tijdelijk op hold te zetten. Dromer is zijn tweede en meest persoonlijke boek, uitgegeven in 2009 en nu in 2022 vertaald. Dit deels autobiografische verhaal speelt af in Berlijn waar Wells na zijn eindexamen heen ging om zich volledig aan het schrijven te wijden.
Wanneer Jesper na zijn eindexamen in Berlijn gaat wonen om aan zijn roman “De lotgenoten” te werken verwacht hij dat dit niet moeilijk zal gaan. Alleen zetten een verslaving aan slaaptabletten, waarvan hij probeert af te komen, slecht eten en overmatig alcoholgebruik zijn leven op de kop. Hij slaapt de hele dag, komt s’ avonds laat pas in beweging en schrijft in zijn alcoholroes aan zijn roman. Jesper is ongelukkig en in de verte wachten zijn voor hem onbereikbare dromen. Het is wachten tot het verkeerd met hem gaat, want liegen gaat hem heel makkelijk af, waardoor zijn leven een grote leugen is. Gelukkig heeft hij nog twee vrienden over, Gustav en Frank die hem proberen te helpen.
Slaappillen
Het gelaagde verhaal is opgedeeld in dagen van de week, waarin Jesper bijna 24 uur per gevolgd wordt. Wells weet lastige en actuele thema’s voelbaar te maken, wat voor de lezer soms confronterend is. Eenzaamheid, verslaafd zijn aan slaappillen, slecht eten, alcoholmisbruik, maar ook vriendschap, rouwverwerking en onzekerheid worden in duidelijke rake woorden overgebracht. Met mooie beschrijvende zinnen weet Wells te lezer te boeien en te raken.
“Even liep er een rilling over mijn rug, want zoals hij daar met zijn lange, donkere gestalte over dat brood gebogen zat, leek hij wel een insect, een reusachtige kakkerlak die zich begerig op mijn proviand stortte.”
De personages zijn realistisch beschreven, evolueren volop en zijn niet doorsnee. Jesper is een einzelgänger, heeft een negatief zelfbeeld, maar gelooft in zijn dromen. Zijn vriend Gustav zegt vaak dingen die Jesper later pas begrijpt. De schrijfstijl van Wells is apart, melancholisch te noemen en heeft een tragische, soms humoristische ondertoon. De toon van wanhoop en eenzaamheid van Jesper is vanaf de eerste bladzijde gezet. Als lezer zijnde is het eenvoudig om af en toe de draad van het verhaal kwijt te raken, doordat de gedachten van Jesper alle kanten opspringen. Met eenvoudige citaten weet Wells het gevoel van Jesper raak te schetsen.
“De zure lucht van de mislukking hing al een tijdje in het huis en had zich tot in de kleinste kiertjes tussen de vloerplanken genesteld.”
Wells heeft opnieuw indruk weten te maken met Dromer dat onder andere de vervreemding, c.q. verdieping van verbindende vriendschappen schetst en laat de lezer genieten van mooi taalgebruik.
Dromer is echt iets voor liefhebbers van bijvoorbeeld Meisje, vrouw, anders van Bernardine Evaristo en Stoner van John Williams.
—
Eerder verschenen bij Boeken-cast
