Julia en Ot: meer dan zo maar een voorleesboek
[Recensie] Dames en heren: Julia en Ot! zo luidt het eerste hoofdstuk van het boek dat Elle van Lieshout en Erik van Os schreven over de vierjarige Ot en zijn zesjarige zusje Julia. Een heerlijk voorleesboek waar je vanaf het begin meezogen wordt in de avonturen die de twee kinderen beleven. Verhalen “over dropjes, over oesjes, / over woefels, over snot / versjes met ontploffingsgevaar, / de leukste liedjes over God.” Dan wil je natuurlijk weten wat oesjes en woefels zijn.
Hoofdpersonages zijn de ondeugende vierjarige Ot die alles nog moet ontdekken en zich overal over verwondert en de zesjarige Julia die zich al wat ouder voelt, maar even onbevangen is.
Verwondering
Een dik jaar Julia en Ot is meer dan een ‘gewoon’ voorleesboek. Het boek volgt de seizoenen. Ieder seizoen wordt met een gedicht/versje ingeleid. Daaruit spreekt meteen het taalgevoel van de auteurs. In ‘De herfst huppelt rond’ staat “er banjeren bolsters uit de boom. Kastanjes rollen over het pad”.
De auteurs weten zich perfect te verplaatsen in de leefwereld van de kinderen, zijn nergens belerend, zoeken de verwondering (“ik tover bloemen uit de grond”, zegt Ot aan het begin van de lente), maar stellen ook vragen bijvoorbeeld over “nepsinten”, of Sinterklaas ook bij God op bezoek gaat, over geloven, over de dood (Lien een tante van oma is overleden en Ot vraagt waar ze is. Julia antwoordt: “Op een ster natuurlijk. En die doet ze elke avond voor ons aan.” De juf heeft haar dat verteld en Julia gelooft heilig in alles wat de juf zegt).
Verhalen vormen een eenheid
Het voorleesboek is veel meer dan een verzameling verhaaltjes. Ze vormen een eenheid, volgen het leven van Ot en Julia door het jaar heen. Ook zijn er subtiel allerlei elementen in de verhaaltjes verweven die er samen een doorlopend verhaal van maken. Zo is er de vurige wens van Julia om een “borstelharige cavia” te krijgen. Het komt regelmatig terug en er worden argumenten gezocht om de cavia toch in huis te krijgen.
Er valt veel te lachen in het boek en te genieten van het taalspel dat de auteurs spelen. Een muggenbult die verdwijnt door er een ijsklontje op te leggen, bellen blazen met je billen in het bad.
Je wil verder…
Een heerlijk boek om voor te lezen. Daarbij komen nog de tekeningen van Sandra Klaassen. Ze ondersteunen het verhaal, laten de emoties van de personages zien, maar prikkelen ook de fantasie, zoals in het verhaal Leeuwentemmer waar aan de rand van de bladzijde ineens een leeuwenstaart opdoemt. De tekeningen geven ook aanleiding tot een gesprekje. Zoals bij het verhaal Kliedertje hier, kloddertje daar waarbij een tentoonstelling met abstracte kunst bezocht wordt. Ot staat naar het schilderij ‘Het onvolkomen niets’ (prachtige titel) te kijken. Wat vinden de kinderen van zo’n schilderij?
En als je wilt weten hoe het met de borstelharige cavia afloopt of wat het woord ‘bunken’ betekent dan moet je echt dit boek gaan lezen. Succes verzekerd!
Leesfragment
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
