Bewonderenswaardig dat er zoveel onderwerpen in het verhaal verwerkt zijn
[Recensie] Michelle Visser woont in Hengelo en werkte als communicatiemedewerker voor ze fulltime ging schrijven. Véronique was haar debuut; in het voorjaar van 2014 verscheen haar tweede historische roman Opstand. Beide boeken heb ik niet gelezen, maar ik begon met haar nieuwste boek: Eline.
Eline is een jonge vrouw die uit een welgestelde familie uit Leiden komt. Tijdens de Eerste Wereldoorlog heeft ze dan ook niet veel met de consequenties van de oorlog te maken: haar huishouden wordt draaiende gehouden door haar meid en het lekkerste eten wordt bereid door haar kok. In haar vrije tijd doet Eline waar ze zin in heeft, zo schildert ze en is ze geregeld in de stad te vinden. De stad waar altijd wel iets te doen is.
Wanneer haar echtgenoot Wieger naar Drenthe vertrekt voor archeologisch onderzoek besluit de impulsieve Eline een auto te kopen en haar man achterna te reizen. Ze kan niet meer opvallen in het kleine dorp, het contrast met het mooie, bruisende Leiden is dan ook enorm. Haar gezin voelt zich sneller thuis dan Eline, ze mist haar stad en haar eigen vrienden. Toch weet ze op een gegeven moment ondanks haar karakter en opmerkelijke acties voorzichtige vriendschappen te leggen en wanneer de Spaanse griep uitbreekt vervult ze zelfs een onmisbare rol.
De Eerste Wereldoorlog
Tegen het decor van de oorlog beschrijft Visser op heldere wijze wat de gevolgen en invloeden zijn op de Nederlandse samenleving. Voor de welgestelde families in Nederland heeft het geen grote gevolgen en de arme boerenfamilies op het Drentse platteland hebben wel wat anders aan hun hoofd (bijvoorbeeld de oogst) dan de oorlog. Het is bijzonder te lezen hoe groot de verschillen zijn, niet alleen qua luxe en stand maar ook qua opvattingen.
Eline bevat veel informatie en als lezer hoef je niets te weten van deze geschiedenis want het wordt op een fijne en toegankelijke manier verteld. Zo stipt Visser het vrouwen kiesrecht aan, Aletta Jacobs, de Eerste Wereldoorlog, het uitbreken van de Spaanse griep en de wederopbouw na de oorlog.
Toch blijft het verhaal oppervlakkig, het wordt te beschrijvend geschreven. De lezer hoeft zelf niets te ontdekken.Ook bevat het verhaal een grote hoeveelheid aan onderwerpen en verhaallijnen. Het is namelijk niet alleen het verhaal van Eline en Wieger, er is ook correspondentie opgenomen tussen Eline en een vriendin in Engeland en tussen Wieger en zijn tante Flora in Duitsland. Daarnaast hanteert Visser een flink aantal vertelperspectieven. Het is een beetje te veel, het voelt als los zand. Iets minder had het verhaal krachtiger gemaakt. Gelukkig weet Visser vaart in het verhaal te bewaren met haar vlotte en heldere schrijfstijl.
Feiten en informatie
Het boek telt veel feiten, iets wat ik zelf erg interessant vind. Het is duidelijk dat Visser veel tijd en energie in het boek heeft zitten. Het is bewonderenswaardig dat er zoveel onderwerpen in het verhaal verwerkt zijn, ondanks dat het wat te veel is. Het maakt het boek leerzaam voor jong en oud. Toch is Eline is niet helemaal wat ik verwacht en gehoopt had. Mij werd Opstand aangeraden, dus die ga ik zeker nog lezen.
—
Eerder verschenen op boekenz
