De laatste Rascha Peper
Ornitholoog Henk Bronkhorst is in de jaren ‘50 in de jungle van papoea Nieuw Guinea op zoek naar een vogel waarvan men denkt dat die uitgestorven is, het Bruijns boshoen. Bronkhorst is er echter van overtuigd dat het dier nog te vinden zal zijn en hoopt met de vondst zijn academische reputatie te vestigen.
Zijn vrouw Minke waar hij vervreemd van is geraakt en zijn twee kinderen zijn in Nederland. Het contact is moeizaam en gaat via brieven. Tijdens verschillende expedities probeert Bronkhorst uit alle macht de vogel te pakken te krijgen. Diefstal en bedrog spelen een grote rol in het verhaal.
In 2012 komt Wendy, kleindochter van Henk en Minke Bronkhorst regelmatig bij haar oma langs. Niet alleen om kleding uit de jaren ’40 en ’50 te lenen, maar ook omdat haar oma een leuk en onconventioneel mens is met wie ze goed overweg kan. Oma heeft echter een geheim, dat ze nu wel graag met haar kleindochter wil delen. Stap voor stap wordt duidelijk wat er zich in de jaren vijftig in het gezin afspeelde.
Rascha Peper overleed in maart 2013. Ze was het jaar eerder aan een boek begonnen dat uit twee delen zou bestaan, het eerste deel zou Handel in veren worden. In de eerste instantie was ze bang dat ze het boek niet meer zou kunnen afronden, maar een tijdje voelde ze zich goed genoeg om het eerste deel in ieder geval wel te schrijven en hier een afgerond geheel van te maken.
Volgens Peper zou dit boek zelfs het beste zijn dat ze tot nu toe had geschreven. Ik denk zeker dat als ze in staat was geweest om deel twee ook te schrijven, dit waar zou kunnen zijn geweest. Nu is Handel in veren duidelijk een eerste deel, een aanzet tot meer. Alleen dat ‘meer’, dat tweede deel, zal er nooit komen.
Handel in veren laat op de befaamde Rascha Peper-manier zien hoe geobsedeerde mensen kunnen denken. Haar beschrijvingen en taalgebruik zijn levendig en mooi, in enkele zinnen weet ze een complete gemoedstoestand te schetsen en de daaruit voortvloeiende handelingen. Ik ben blij dat Rascha Peper in staat is geweest om dit gedeelte nog af te schrijven en had graag meer gelezen over de diefstal en het bedrog, maar helaas is het niet anders. Handel in veren is op zichzelf staand ook mooi, ondanks de verhaallijnen die nergens eindigen.
—
Ook verschenen op Bettina Schrijft
