Een bijzonder boek, waar ik heel wat mooie zinnen in langs heb zien komen
[Recensie] In deze roman kampt de sympathieke leraar Johan met een burn-out. Hij durft maar weinig te ondernemen en denkt vaak terug aan het moment waarop zijn leven precies was zoals hij het had gewild: drijvend in de Elbe in Dresden, samen met zijn jeugdliefde Rosa. Hij heeft het gevoel dat zijn leven anders had moeten lopen, dat hij daar het geluk achter heeft gelaten.
Johan is inmiddels veerman geworden en geniet van het steeds opnieuw varen naar de overkant. Tijdens zijn werk als veerman denkt hij veel na over zijn leven en leert hij mensen kennen die hem langzaam maar zeker uit zijn comfortzone trekken en hem aanmoedigen om weer contact op te nemen met Rosa. Maar voor hij dit doet, moet hij eerst onder ogen zien wat hij met zich meedraagt en hoe dat hem heeft gevormd.
Je zou dit verhaal een liefdesgeschiedenis kunnen noemen. Maar het is net zo goed een verhaal over een man die niet ten volle durft te leven, die gebukt gaat onder zijn eigen geschiedenis. Maar als je het nog groter trekt, is dit vooral een boek over de gevolgen van oorlog, over pijn die wordt overgedragen aan de volgende generatie en over de vraag of iemand werkelijk vanuit vrijheid keuzes kan maken. Het blauwe wonder is eigenlijk de reis die Johan maakt om te komen waar hij al is geweest. En die loopt niet van a naar b. Alle omwegen die Johan maakt, heeft hij nodig om uiteindelijk weer in Dresden terecht te komen.
De schrijfstijl van Rözer is bedachtzaam en vereist aandacht. De observaties van Johan zijn soms bijna poëtisch, terwijl sommige conversaties daar weer lijnrecht tegenover staan. Er komt prachtige symboliek langs, maar ook omwegen die wat mij betreft niet zoveel toevoegen. Het is een beetje een boek van uitersten. Om het verhaal van Johan goed te kunnen volgen is het wel prettig als je het een en ander af weet van de Duitse geschiedenis en, ook niet onbelangrijk, van de Duitse taal, aangezien er nogal wat Duits gesproken wordt in het boek.
Al met al vond ik Het blauwe wonder een bijzonder boek, waar ik heel wat mooie zinnen in langs heb zien komen. Soms had ik ook moeite om het boek weer op te pakken, omdat je zomaar weer in een omweg terecht kan komen die afleidt van de verhaallijn. Ik weet niet of ik echt tot de kern ben gekomen van dit boek, maar het is wel een boek met een boodschap. En daar ben ik wel gevoelig voor. 3½ ster voor Het blauwe wonder.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
