Laat je meevoeren naar Fantásië
[Recensie] Lees samen met Bastiaan Het oneindige verhaal en ga mee op reis naar Fantásië. In de groengekleurde stukken lees je wat zich afspeelt in Fantásië en in de roodgekleurde stukken lees je wat het hoofdpersonage Bastiaan meemaakt. Bastiaan leest namelijk ook Het oneindige verhaal, waardoor je als het ware hetzelfde leest als Bastiaan. Voor mijn gevoel kon mij daarom hetzelfde gebeuren als wat Bastiaan overkomt. Wie weet roept de koningin van Fantásië jou ook?
In Het oneindige verhaal steelt Bastiaan een boek bij een antiquariaat. Hij neemt het mee naar de zolder van zijn school en begint met lezen. Hij wordt gepest en school is helemaal niet zo leuk, dus dan kan je je maar beter verstoppen. Bastiaan kan niet stoppen met lezen en moet weten hoe het afloopt. Hij krijgt het gevoel dat Atréjoe, een van de personages in het verhaal dat Bastiaan leest, wel eens zijn beste vriend kan worden. Maar dan lijkt Bastiaan zelf in het verhaal voor te komen dat hij leest. De koningin roept hem en Bastiaan kiest ervoor om het boek binnen te stappen. Lukt het hem om Fantásië te redden?
Wereldwijd bekend
De Duitser Michael Ende (1929-1995) is wereldwijd bekend geworden als de auteur van Het oneindige verhaal. Niet zo gek als je je bedenkt dat er wereldwijd negen miljoen exemplaren van zijn boek zijn verkocht. Verder schreef deze toonaangevende auteur ook romans, gedichten en theaterstukken.
Michael Ende heeft met Fantásië een hele nieuwe wereld gecreëerd. Van het ene personage stroom je zo over in het andere personage waarbij het verhaal oneindig doorloopt. Hierdoor blijft de rode draad van het verhaal duidelijk. Er zijn wel veel wezens met allemaal een eigen naam, maar omdat het tempo niet té hoog ligt, kan er goed bijgehouden worden wie wie is en hoe het verhaal verder gaat. Als lezer raak je gefascineerd door het feit dat één persoon dit allemaal kan bedenken en zo goed kan laten samenkomen in een verhaal. Het geeft het gevoel van een oeroud verhaal, terwijl de eerste uitgave pas in 1982 is gepubliceerd.
Fantasie en verbeelding
Toch vragen sommige wezens wel om aardig wat verbeelding van de lezer. Ondanks dat het uitgebreid beschreven wordt, word je er niet altijd veel wijzer van. Bijvoorbeeld bij de windreuzen die “bestonden eigenlijk alleen uit gezichten, want hun ledematen waren zo veranderlijk en het waren er zo veel – soms lang, soms kort, soms honderden, maar soms ook geen, soms goed zichtbaar, soms vaag”. Maar de wereld Fantásië heeft natuurlijk niet voor niets deze naam gekregen van de schrijver.
Het oneindige verhaal is daarom ook geen boek waar je even doorheen wandelt. Je moet er echt de tijd voor nemen zodat je alles goed in je op kan nemen. Soms ligt het tempo wat hoger, en dan weer wat lager. Toch gebeurt er wel heel veel in dit verhaal, zo veel dat het wel in drie boeken verteld had kunnen worden. Concluderend zijn de kern van het verhaal en de boodschap die het bevat erg mooi. Het einde van het verhaal is gesloten, maar tegelijkertijd waren er ook nog vele opties geweest voor een vervolg.
—
Eerder verschenen op @sann.books
