Straight to the point
[Recensie] Hou het stil speelt zich af in de jaren 60 van de vorige eeuw. Wanneer de moeder van Jacob wordt aangevallen door zijn geestelijk gehandicapte broer, snelt hij terug naar Welcherum, het dorp waar hij geboren en opgegroeid is. Jacob studeert in de grote stad medicijnen en weet eigenlijk nog niet zo goed wat hij na zijn studie wil gaan doen. Zijn oom, de huisarts van het dorp, gaat er eigenlijk vanuit dat Jacob de praktijk van hem zal overnemen, maar Jacob ziet dat niet zitten.
Het verhaal begint dus met de aanval op de moeder van Jacob, maar daarna gebeuren er flink wat onverklaarbare dingen. Zijn oom weet hier meer over, maar hij houdt zijn mond en wil Jacob nergens in betrekken. Jacob gaat op onderzoek uit en ontdekt het geheim van Welcherum. Maar niet alleen dat wordt bekend, ook een groot deel van het verleden én de toekomst…
Dit boek leest super fijn en vlot. De schrijfstijl is prettig en ‘straight to the point’, Bax draait er niet omheen. Toch kwam ik niet lekker in het verhaal. Het begin pakte me helemaal, ik kon niet stoppen met lezen zo spannend begon het. Het was echt heel intrigerend en mysterieus. De spanningsboog werd goed opgebouwd met onverklaarbare dingen zoals geestverschijningen en mensen die compleet in hun eigen wereld in het niets aan het staren zijn.
In het middenstuk maakt Jacob een belangrijke ontwikkeling door, ik kan helaas niet zeggen wat dat is want dat zou wel heel jammer zijn als je het boek nog gaat lezen. Het is goed dat dit onderwerp wordt aangesneden, vooral omdat het verhaal zich in de jaren 60 afspeelt. Wel is de vraag of het inhoudelijk iets wezenlijks bijdraagt aan het geheel. Het einde vond ik niet super spannend. Er was niet echt een verrassende wending, misschien was het zelfs een beetje voorspelbaar. Hierdoor viel het wel een beetje tegen. Aangezien het verhaal heel spannend begon lag de verwachting misschien te hoog?
Na afloop heb ik even moeten nadenken over wat ik nou eigenlijk van dit boek vond. Het is echt jammer dat het einde me niet gepakt heeft. Hierdoor heeft het niet echt een blijvende indruk achtergelaten. Het is zeker geen slecht boek, want ik heb er wel van genoten. Het is voor mij alleen niet bijzonder genoeg, het heeft niet de wauw-factor. Dit boek krijgt van mij drie van de vijf sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
