"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Koude oorlogsdromen

Vrijdag, 29 september, 2017

Geschreven door: Chris Ceustermans
Artikel door: Sarah Verhasselt

Op zoek naar de verdoken tijd

[Recensie] Na zijn debuut, De boekhandelaar, waren we best benieuwd naar de volgende roman van Chris Ceustermans. Terwijl er in zijn eersteling gegoocheld werd met literaire referenties, slaat dit boek veeleer een politieke toon aan.

Net zoals in De boekhandelaar vangt het verhaal aan met een relatie die op springen staat. Ernst wordt door zijn vrouw Inge langzaam maar zeker aan de kant gezet wegens drankproblemen en onopgeloste kwesties van vroeger. Ernst, die journalist is, besluit dan maar om een duik te maken in het verleden. Alles begon immers eind jaren tachtig, toen de Koude Oorlog nog voelbaar was.

Eind jaren tachtig was Ernst nog een timide gluurder, die Inge alleen van ver bewonderde vanuit zijn studentenkamer in Camilo Torres. Net zoals de Berlijnse Muur is er een grens getrokken tussen de mannelijke en vrouwelijke studenten. Hij laat zich meeslepen door linkse studenten in zijn blok en houdt er een vrij saai leventje op na. Tot wanneer Joeri – of György – een politiek vluchteling uit Hongarije, zijn intrek neemt in het grijze studentencomplex. Hij is iemand van de andere kant van de Muur die dolgraag het westerse leven wil omarmen met Amerikaanse laarzen, muziek, de eerste laptop van IBM en uiteraard de meisjes. Ernst raakt bevriend met Joeri, ook al heeft die zijn zinnen eveneens op Inge gezet.

Tot zover vormt het eerste deel van de roman een vrij solide basis, maar dan komt het verhaal op losse schroeven te staan. Waarom is Joeri precies uit Hongarije gevlucht? Wat is zijn functie voor Radio Free Europe? Ernst ontpopt zich geleidelijk tot journalist en raakt steeds meer in de ban van zijn medestudent. Politieke overtuigingen en complottheorieën over communisten vliegen in het rond. In welke omstandigheden is Joeri toen gestorven?

Boekenkrant

Vanaf dan raakt de lezer soms het noorden kwijt. Gaandeweg kom je erachter dat Ernst de geschiedenis gebruikt om zijn eigen geschiedenis mee te maskeren. Jammer genoeg worden er ook net iets te veel losse feitjes in het verhaal opgedist. De waarheid achterhalen blijkt een illusie. Ook de ontmoeting met Iren, de nicht van Joeri, is niet zo verhelderend. Verder wordt de lezer getrakteerd op enkele slechte seksscènes, die het onsympathieke karakter van Ernst wel illustreren, maar eigenlijk niet veel toevoegen aan het verhaal.

Dat de universele geschiedenis en de persoonlijke geschiedenis van iemand onlosmakelijk verweven worden, is op zich wel een boeiend uitgangspunt, maar in deze roman resulteert dat helaas in een iets te slordig kluwen.

Eerder verschenen op Cutting Edge


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.

Boeken van deze Auteur:

Schrijven in de Grauwzone

Koude oorlogsdromen

De boekhandelaar