Veelbelovend debuut
[Recensie] Melissa is het hoofdpersonage in Nachtmerrie in de polder. Op jonge leeftijd vertrok Melissa – noodgedwongen – naar Amsterdam. Eerst onwennig, gaat ze het leven in de stad later toch wel waarderen, ze vindt er haar grote liefde in Joost, maar de polder blijft toch trekken. Wanneer Joost en zei kinderen krijgen wil Melissa terug naar haar geliefde polder. De plek waar ze is opgegroeid en die ze achttien jaar geleden is ontvlucht.
Nieuwe levensfase
Joost is een echt stadsmens, maar laat zich toch overreden. Melissa meent er aan toe te zijn om terug te keren. Ze heeft het verleden achter zich gelaten en is klaar voor een nieuwe fase in haar leven. Samen met haar gezin betrekt ze een eeuwenoude stolpboerderij en start een pensionstal aan huis. Ze leeft haar meisjesdroom, totdat er van alles misgaat in haar stal. Angst en onzekerheid kruipen onder haar huid. Is het toeval of haalt het verleden haar in?
“Ze is teruggekomen naar haar geliefde Noordkop omdat ze het verleden had afgesloten en ze er klaar voor was om hier een nieuw leven op te bouwen met haar gezien. Ze heeft Joost moeten overtuigen dat ze het aankon. Ze kan het aan!”
Kossen-Groot levert met Nachtmerrie in de polder een veelbelovende debuutroman af. Het verhaal speelt zich af tegen het weidse polderlandschap van Noord-Holland en dat beeld weet de auteur goed te schetsen. Bovendien heeft deze nieuwe auteur een fijn verhalend vermogen. Haar vlotte schrijfstijl is hier en daar nog wat ongeoefend, met name bij de toepassing van aanwijzend voornaamwoorden en het schakelen tussen tegenwoordige en verleden tijd, maar Kossen-Groot heeft beslist potentie. Samenwerking met een schrijfcoach bij een volgend boek zou haar talent ongetwijfeld verder ten goede komen.
Diverse verhaallijnen
Het boek kent verschillende verhaallijnen, die zich deels in het heden en anderzijds in het verleden afspelen. Het switchen tussen deze verhaallijnen, wordt door Kossen-Groot soepel gedaan en ze weet prima het overzicht te bewaren tussen de verschillende verhaallijnen en gebeurtenissen.
“Geen betere plek en gezelschap om voor de zoveelste keer vandaag tot rust te komen. Op het moment dat de laatste oranje zonnestralen over de zeespiegel schenen, stond Melissa op. Ze klopte het zand van haar kletsnatte jurk en slenterde doodmoe over het strand tot de eerstvolgende strandafgang.”
Wat Kossen-Groot al uitstekend in de vingers heeft is het uitwerken van de diverse verhaallijnen die lange tijd als onverenigbaar naast elkaar kabbelen, maar uiteindelijk toch fraai bijeenkomen. Het verhaal zelf is beklijvend en intrigerend en haar personages zijn aansprekend.
—
Eerder verschenen op Hanneke Tinor-Centi
