Ontspoorde relatie vraagt om een ijzeren maag
[Recensie] Als je niet van bloederige details houdt, is het aan te raden om het boek niet te lezen. Of in ieder geval in het bezit te zijn van een stalen maag. Het verhaal wordt griezelig werkelijk gebracht. Bij alle gruwelijkheden is het net alsof je er zelf naast staat. Schrijfster Karin Hazendonk kruipt in de huid van haar personages. Zo weet ze op uitstekende wijze in het hoofd van een psychopaat te kruipen. De sfeer en de spanning zijn in het gehele verhaal aanwezig.
Samenwonen
Tijdens een personeelsfeest raakt Anouk aan de praat met Sven. Beiden voelen ze zich tot elkaar aangetrokken. Het duurt dan ook niet lang totdat Anouk ervan overtuigd is dat Sven de ware is. Na een paar maanden stelt Sven voor om te gaan samenwonen. Anouk zet haar twijfels aan de kant en trekt bij hem in.
Bizarre hobby
Maar Sven is toch wel heel erg eigenaardig, hij houdt er een bizarre hobby op na. Na een ongelukje blijkt Sven twee gezichten te hebben. Zijn onverschillige kant laat Anouk aan haar lot over en met zijn liefdevolle kant verzorgt hij haar en legt haar in de watten. Als hij haar op een avond medicijnen geeft valt ze in slaap. Vanaf dat moment staat het leven van Anouk volledig op zijn kop.
Keihard
Het is moeilijk om het boek opzij te leggen, omdat je steeds weer nieuwsgierig gemaakt wordt door de wijze waarop het verhaal wordt verteld. Ongenadig is realistisch en keihard. Met respect voor de schrijfster die dit op deze manier heeft aangedurfd. Eenmaal gelezen maakt het een heel diepe indruk. En dat is bijzonder voor een boek van eigen bodem.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
Lees hier een voorpublicatie van Ongenadig in Bazarow Magazine