Weinig opzienbarende reis door India
Vandaag hebben we een ‘spoorslag’ boekje in handen, onderdeel van “een reeks treinverhalen waarin de verbeelding het spoor volgt. Treinen voeren reizigers langs de mooiste landschappen, verrassende knooppunten en bruisende steden, en naar godvergeten uithoeken van de wereld. In Spoorslag neemt steeds een andere gerenommeerde auteur de lezer mee op een prikkelende reis.”
De reeks wordt uitgegeven door Ambo/Anthos en is gezien de geringe dikte en handzame omvang perfect afgesteld op de doelgroep treinreizigers die onderweg uit de koffer iets meer wil lezen dan de laatste Linda.
In dit deel maakt Nelleke Noordervliet een reis door India. Om dat immense land wat beter te leren kennen is een treinreis lang zo’n slecht idee niet. Samen met P. die een ervaren mede-reiziger van Noordervliet is, trekken ze door het land. India is een bewuste keus:
“In India was het onmogelijk niet op te vallen. Met frisse tegenzin aanvaardden we onze onmiskenbare status als westerling-met-geld, die overal de weg kwijt is, bereid is in elke uitgestoken hand een aalmoes te drukken, voor elke dienst te veel te betalen, en die alleen in uitzonderlijke gevallen daarover klaagt (bijna altijd dus)…
Van alles was stuk
Het vliegveld van Delhi had alle moderne luxe van winkels en relaxfauteuils, maar was hard aan onderhoud toe. Van alles was stuk. Tijdelijke reparaties waren zichtbaar permanent geworden. Vlekken in de tapijten.”
Dit niet al te enthousiast makende begin van de reis zet de toon voor de rest. Men reist door India maar moet de ongemakken, deshygiëne en overbevolktheid voor lief nemen.
Noordervliet weet het reisfolder-achtige verhaal dat nu eenmaal ontstaat als je door een land reist, zonder teveel clichés weer te geven. Aan de manier waarop ze in de tekst variaties, grappige terzijdes, wetenswaardigheden en periculeuze gebeurtenissen elkaar laat afwisselen, is te zien dat ze niet voor het eerst een tekst neerpent. Ze kleurt de locaties, de reis, de ontmoetingen prettig leesbaar in.
Maar toch. Het boekje is leuk met een onderhoudend verhaal, maar blijft aan de oppervlakte. De zwaarte van de tekst komt niet verder dan kniediep, en de beschrijvingen zijn – maar wat kun je anders doen met een treinreis – obligaat.
Kortom: kek boekje voor in de Samsonite koffer, dat lekker wegleest maar ook zonder angst om de draad kwijt te raken op het tafeltje handig onder het raam van de coupé kan blijven liggen. Om daarna lekker door een stad te dwalen. En vakantie te vieren.
—
Voor het eerst verschenen op Bazarow
