"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Poëzieweek 2018!! In gesprek met ... Jeroen Kraakman

Dinsdag, 30 januari, 2018

Geschreven door: Jeroen Kraakman
Artikel door: Roelant de By







Onze recensent Marc-Jan heeft een tof interview gehad met Jeroen Kraakman, auteur/dichter van ‘Als de dichter zingt’ . En we zouden De Perfecte Buren niet zijn als we niet net dat ietsje meer hadden voor jullie, onze leden.
Hou ons vandaag zeker in het oog, want deze middag verschijnt de
recensie van Marc-Jan met betrekking tot deze bundel. Tip: lees deze aandachtig door, want vanavond volgt een winactie waarbij je het boek zomaar kunt winnen – uiteraard met dank aan de Uitgeverij Godijn!
Op de boeklancering van Boek10 sprak Marc-Jan met dichter Jeroen Kraakman. Het uitgebreide interview kun je hieronder lezen:


Hoe zou je jezelf in het kort omschrijven? 
Een
dromer.  Ik neem heel veel op van wat er om mij heen gebeurt en maak hier
in mijn hoofd mijn eigen verhalen van. Ik ben gevoelig en creatief. Loop vaak
over van ideeën en hou van verhalen vertellen. Ik zocht jarenlang mijn eigen
plek in de wereld en denk deze als schrijver gevonden te hebben.


Had je een
specifiek doel voor ogen met het schrijven van deze bundel?

Nee.
Toen Godijn en ik spraken over het uitbrengen van een dichtbundel had ik
slechts een grote berg gedichten. Hieruit ben ik gaan selecteren en ondertussen
schreef ik nog steeds nieuwe gedichten. Ik heb wel geprobeerd verschillende
stijlen en onderwerpen te combineren. Verder heb ik vooral mijn gevoel gevolgd.
Een gedicht als ‘Niet waardeloos’ werd mij van verschillende kanten afgeraden,
maar ik ben er zelf erg blij mee dat dit erin staat en misschien is het wel het
meest duidelijke gedicht in de bundel.

Wat kunnen
we, kort samengevat, in je boek lezen?

Mijn
boek is een gedichtenbundel. Gedichten over mijzelf, mijn liefde, mijn angsten.
Maar ook over de wereld om ons heen, groot en klein. Over vogeltjes en
herfstbladeren, wereldkampioenen en tuinmannen.

Heb je
altijd al geschreven? En wat is je grootste motivatie om te (blijven) schrijven? 


Schrijven is bij mij begonnen met de komst van het internet. Als tiener gooide
ik mijn gedachten, al dan niet in dichtvorm, op het wereldwijde web. In 2007
(op mijn 27e) begon ik mijn
eigen weblog, ik verzamelde er leuke spelletjes en filmpjes en schreef korte
stukjes over mijn leven. Uiteindelijk stopte ik met het verzamelen van wat
anderen hadden gemaakt en gebruikte ik mijn blog nog slechts om mijn eigen
verhalen en gedichten te delen. Ik schrijf omdat het moet. Mijn hoofd is, mede
door het opslaan van de vele indrukken om mij heen, nogal chaotisch. Ik schrijf
om dingen kwijt te raken. Zowel mijn gedachten als de goede ideeën die ik graag
uit wil werken. Als ik langer dan een week niet schrijf, word ik onrustig. Dan
loopt mijn hoofd over. Schrijven brengt rust en overzicht.

Proza (je
stond eerder in verhalenbundels) of poëzie en waarom?

Poëzie!
Poëzie maakt het mogelijk om de grootste verhalen in het klein te vertellen.
Met weinig woorden heel veel doen. Dat is fantastisch om te doen, maar ook
moeilijk. Een mooi gedicht raakt. Veel sneller en dieper dan een mooi verhaal.

Is dit
anders dan in je prozawerken? 

Ja.
Een goed verhaal vertellen betekent jezelf ondergeschikt maken aan het verhaal.
Het basisidee van een verhaal komt van binnen, maar als ik het eenmaal ga
schrijven, ben ik nog ‘slechts’ de verteller.

Op de site
van Uitgeverij Godijn staat:
‘Hij vertelt met weinig woorden, laat veel over aan de
interpretatie van de lezer.’
Is dit wat gedichten voor jou zijn, de lezer die er
zelf betekenis aan geeft?

Ik vind het een
mooi idee dat een lezer een eigen betekenis aan mijn woorden kan geven. Dan is
wat ik schrijf minder statisch, open voor de bewegingen van de interpretatie.
Desgevraagd zal ik altijd mijn eigen gedachtegang vertellen bij een gedicht. Ik
merk nu al dat men de bundel anders interpreteert dan ik en dat doet mij deugd
en dit brengt mij weer tot nieuwe inzichten.

Wat zien wij
van Jeroen terug in je gedichten?

Heel
veel. Bijna alles wat ik schrijf komt direct uit mijn ziel. Zelfs twee totaal
tegenstrijdige gedichten (als deze er zouden zijn) zijn beide heel erg Jeroen.
Zij zullen dan de uiteinden van het spectrum vertegenwoordigen zoals dat in
mijn hoofd uitwaaiert naar beide kanten.  

In een
interview las ik dat je bezig bent aan een roman. Beperk je jezelf tot de
romans of komen er eventueel ook andere genres bovendrijven?

Qua
schrijven zie ik weinig beperkingen, mede door de vele ideeën die ik heb. Ook
een kinderboek lijkt mij geweldig om te schrijven. Ik merk dat de grenzen
steeds meer vervagen, zowel qua uitingen als wensen van binnenuit. Ik wil ook
tekenen en schilderen. Nu ik enkele malen gedichten heb voorgedragen, merk ik
dat een jeugddroom om als zanger op het podium te staan ook weer terugkomt. The
sky is the limit 🙂

Jeroen, dank je
wel voor dit leuke interview. Leuk om je op die manier een beetje beter te
leren kennen.

Succes met alles wat je nog van plan bent te gaan doen in de toekomst. We zullen het zien.


Marc-Jan – recensent
De Perfecte Buren




Eerder verschenen op Perfecte Buren.


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.

Boeken van deze Auteur:

Als de dichter zingt

Donkere dagen, heldere nachten