Familiebanden, familiegeschiedenis en liefde
Dagboek uit Bombay is het derde boek van Hedwig Meesters (Roosendaal, 1958) en haar eerste die bij Droomvallei uitkomt. Momenteel is ze bezig met het schrijven van een kinderboek.
Dagboek uit Bombay is een leuk opgezet boek. In feite zijn het twee dagboeken die met elkaar verweven zijn. In 2019 reist Isabel af naar Mumbai – het huidige Bombay. Ze heeft tussen de spullen van haar overleden oma haar dagboek gevonden en Isabel is zo geïntrigeerd geraakt door oma’s leven in het toenmalige Brits-Indië dat ze besluit om op het vliegtuig te stappen om op zoek te gaan naar familieleden van haar opa. Die heeft ze namelijk nooit gekend, omdat hij al voor de geboorte van haar vader is overleden. Net vrijgezel, ontevreden met haar leven en werk, lijkt het haar het geschikte moment om vakantie te nemen en met het dagboek van haar oma Felicity op zak op ontdekkingsreis te gaan. Van deze trip, die al op de tweede dag een verrassende wending krijgt als ze Nora Langeweg op een wel heel bijzondere manier ontmoet, houdt ze zelf een gedetailleerd dagboek bij. Hierdoor krijg je als lezer door de twee dagboeken een goed beeld van Mumbai in 2019 en Bombay in de periode van 1938 tot en met 1945.
Intrigerend verhaal
Hedwig Meesters heeft een zeer toegankelijke schrijfstijl. Heel sprekend en beeldend. Het dagboek van Isabel voelt echt als een reisverslag aan. De auteur is humoristisch. Meerdere passages met een grote glimlach op mijn gezicht gelezen, omdat ze heerlijk droog uit de hoek kan komen. Het verweven van de twee verhalen weet de schrijfster op een natuurlijk aanvoelende manier te doen. Isabel gaat aan de hand van Felicity’s dagboek het huidige Mumbai verkennen, maar hierdoor kan ze makkelijk schakelen tussen de twee levensverhalen. Ze weet een goed beeld te schetsen van beide versies van de stad, de tijdsgeesten en de maatschappelijke, politieke en sociale verschillen destijds en nu. De rol van de vrouw, de klassenverschillen, de kolonisatie en dekolonisatie. Ook in dit boek wordt het schrikbarend duidelijk dat de mens weinig leert van de geschiedenis. Zaken als in hokjes plaatsen, discriminatie, kloof rijk/arm enzovoort waren bij de generatie van Felicity al aanwezig, en deze zijn nog steeds duidelijk zichtbaar in de tijd van Isabel.
Dagboek uit Bombay gaat ook over familiebanden, familiegeschiedenis en liefde. Op dit laatste punt schuurt het verhaal van Isabel. Het is heel voorspelbaar en zonder diepgang, terwijl het liefdesverhaal van Felicity een mooie inkijk geeft in de verhoudingen in Brits-Indië eind jaren dertig en begin jaren veertig van de vorige eeuw. De personages, Mumbai en Bombay weet ze tot leven te wekken, je voelt bij wijze van spreken de drukkende hitte, door haar mooie beschrijvingen. Helaas gaat ze in het weergeven van de situaties af en toe ook te ver, zoals bijvoorbeeld in onderstaande zin. Deze passages voegen niets toe aan het verhaal.
“Een serveerster met een wijnvlek op haar rechterwang, waardoor ze eruitzag alsof ze zojuist een pets in haar gezicht had gekregen, vroeg Isabel wat ze wilde drinken”
Dagboek uit Bombay is voor het grootste deel een leuk en bij tijd en wijle een zeer grappig boek. Wat opvalt is dat Felicity’s dagboek in de ik-vorm is geschreven en het reisjournaal van Isabel in de derde persoon. Dit laatste is voor een dagboek wat mij betreft een minder voor de hand liggende keuze, maar het is ook geen storende factor. De liefdesverhaallijn van Isabel is wel heel cliché, en het schokkende verhaal van de familiegeschiedenis is beduidend minder verrassend dan waarschijnlijk de bedoeling is geweest. De lezer kan ruim van tevoren de ontknoping zien aankomen. En dat is jammer.
—
Ook verschenen op boeken-cast
