"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Recensie: De tuin van mijn Baba

Zaterdag, 14 oktober, 2023

Geschreven door: Jordan Scott, Sydney Smith
Artikel door: Jolanda Rovers

Een aandoenlijk verhaal

Gebaseerd op zijn eigen ervaring schreef dichter en kinderboekenauteur Jordan Scott dit verhaal over een jongetje en de bijzondere band met zijn oma. Gelukkig werkt hij ook nu weer samen met illustrator Sydney Smith. Eerder maakte dit duo het veelbekroonde boek Ik praat als een rivier, het debuut voor Scott, dat gaat over stotteren. Ook dit boek straalt liefde en emotie uit.

De ik-figuur in De tuin van mijn Baba is een jongetje dat ‘s morgens vaak door z’n vader wordt afgezet bij zijn Baba, zijn grootmoeder. Oma woont in een heel klein huisje en spreekt zeer gebrekkig de taal van haar kleinzoon, waardoor hun band uit veel glimlachjes, geluidjes en gebaren bestaat. Dit zorgt misschien nog wel het meest voor de bijzondere band die er tussen hen is.

Appels
De tekeningen zijn wonderschoon. Geschilderde juweeltjes. De combinatie met de soms dichterlijke zinnen maakt het boek voor vele leeftijden geschikt. “Als mijn Baba kookt, dan humt ze als een nacht vol muggen.” Dat kan je zelf horen, als je het leest.
Baba heeft vroeger heel lang te weinig eten gehad, wat blijkt uit het feit dat ze overal in huis eten verstopt. Tot aan appels aan het voeteneinde van het bed.

Als het jongetje door zijn Baba naar school wordt gebracht, zoekt ze intussen naar wormen die ze in plassen vindt. Die zijn goed voor haar tuintje. Na schooltijd gaan ze daar naartoe. Er is veel te zien, te ruiken en te proeven. En de wormen worden uitgezet.

Als Baba te oud wordt om alleen te wonen, trekt ze in bij het gezin van het jongetje en langzamerhand worden de rollen omgedraaid. Baba krijgt nu ontbijt van haar kleinzoon. Hij plant zelfs de zaadjes van haar kerstomaatjes, die ze heeft bewaard. En als oma met haar vinger over de binnenkant van zijn hand kriebelt, herinnert hij zich weer wat hem te doen staat: wormen vangen!

De tuin van mijn Baba is een sfeervol boek, zowel in tekst als in beeld. Het is te hopen dat dit duo nog vaak zal samenwerken. Als kinderboek is het, in mijn beleving, a-typisch te noemen, omdat het verhaal niet spannend of grappig is, maar vooral aandoenlijk. Het boek is zeker geschikt vanaf vier jaar, maar voor grotere kinderen, die meer zullen begrijpen van de achtergronden, ook interessant. En als voorlezer is het gewoon smullen van al het moois.



Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow

Yoga Magazine

Boeken van deze Auteur:

Klein in de grote stad