"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Recensie: De vloek van de schelpen

Zaterdag, 6 januari, 2024

Geschreven door: Efua Traoré
Artikel door: Sanne de Jong

Een mysterieus verlaten huis

De vloek van de schelpen gaat over de twaalfjarige Kuki. Zij woont op het schiereiland Lekki, in Nigeria. In dit boek worden oude mythes verbonden aan een eigentijds verhaal, wat zorgt voor een spannend avontuur met een serieuze ondertoon.

Kuki moet sinds een paar weken naar een nieuwe school, omdat ze verhuisd is. Haar moeder Grace heeft een nieuwe vriend, Dokter D. Daar zijn Kuki en haar moeder bij ingetrokken. De zus van Dokter D, tante Bisola, slaapt in de weekenden bij hen om haar moeder te helpen tot aan de bevalling. Haar tante gelooft sterk in de Abiku-mythes, iets waar Kuki niet zoveel mee heeft. Maar wanneer ze buiten een keer verdwaalt, komt ze een mysterieus, verlaten huis tegen. Daar ontmoet ze Enilo, een bijzonder meisje vol geheimen.

Efua Traoré is geboren in Nigeria, maar verhuisde op haar achttiende naar Europa. Na haar studietijd in Duitsland en Frankrijk, heeft ze zich in München gevestigd. Ze schreef haar debuut Kinderen van het drijfzand voor haar dochters, omdat ze geen spannende kinderboeken kon vinden over haar geboorteland Nigeria. Met dit boek won ze in 2023 een Zilveren Griffel. De vloek van de schelpen is haar tweede boek.

Bescherming tegen geesten
Kuki heet eigenlijk Kokumo, wat ‘deze zal niet sterven’ betekent. Na haar geboorte moest ze nog een paar weken in het ziekenhuis blijven en daarom heeft ze toen die naam gekregen. Als een soort bescherming tegen boze geesten. In haar cultuur heerst er namelijk het bijgeloof in de Abiku-mythes. Dit zijn oude volksverhalen over boze geesten (Abiku), die families tergen en kinderen kwaad doen. Het zijn geesten die in je lichaam leven. Volgens moderne theorieën is het geloof in de Abiku een mythologische verklaring voor bepaalde erfelijke ziektes. Het is mooi gedaan hoe Traoré de cultuur en oude mythes heeft verwerkt in dit spannende, magische verhaal. Het maakt de misschien wat verouderde mythe toegankelijker en begrijpelijker.

Huis met de schelpen
Kuki ontmoet Enilo wanneer ze haar huis ontvlucht, omdat ze geen zin heeft om met haar stiefvader en moeder haar verjaardag te vieren. Ondanks dat ze bijna nooit naar buiten gaat, wordt ze ergens door getrokken om verder te lopen. Kuki komt dan al snel het huis met de schelpen tegen. Dit lijkt wel wat toevallig, omdat ze de omgeving niet kent en zomaar ergens naartoe loopt en het meteen de eerste keer vindt.

Enilo is een meisje waar je niet echt hoogte van krijgt. Ze heeft een versleten jurk aan en draagt geen schoenen, waardoor je het idee krijgt dat ze dakloos is en misschien wel in het verlaten schelpenhuis probeert te wonen. Gedurende het verhaal blijf je nieuwsgierig wie zij is en wat haar verhaal is. Ze vertelt ook heel weinig aan Kuki, waardoor je als lezer zelf ook van alles gaat verzinnen. Bestaat ze wel echt of verzint Kuki haar? Is ze misschien een geest? Of is ze echt een meisje dat ook weinig vrienden en familie heeft?

Gepest op school
Op school wordt Kuki ook nog eens gepest door Moji. Zij lijkt een irritant, populair meisje te zijn dat Kuki voor haar karretje probeert te spannen. Moji zorgt ervoor dat Kuki haar tas draagt en haar huiswerk maakt. Hierdoor heb je met Kuki te doen, want je merkt dat ze gewoon probeert om vrienden te maken en dat zij ook wel door heeft dat dit niet goed is. Maar het is onwijs lastig om in te gaan tegen mensen die zogenaamd aardig doen en alles goed praten.

De vloek van de schelpen is een spannend verhaal over magie en geesten, maar daarnaast gaat het ook over je verzetten tegen pesten en het kwade. Het geeft de boodschap mee dat je vertrouwen in jezelf moet hebben en in jezelf moet blijven geloven.

Leesfragment



Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow

Boekenkrant

Leesadvies voor jongeren

Spannend en magisch verhaal.

Boeken van deze Auteur:

De vloek van de schelpen (10+)

Kinderen van het drijfzand