Wat een piepschuimfabriek en een Poolse moeder met elkaar te maken hebben
“Arboprofessional Renske Nijland is getuige van een ernstig bedrijfsongeval in een piepschuimfabriek. Vlak voordat het slachtoffer wordt afgevoerd, fluistert hij een woord in haar oor. Ze verstaat het niet, want het is Pools. Renske wil de zaak onderzoeken, maar het slachtoffer is verdwenen en de directeur van het bedrijf werkt haar tegen. De onverwachte terugkeer van haar moeder en de vondst van een lijk in het vredige Ellecom werpen een heel ander licht op het incident.” [Achterflap].
Isolatie is opgebouwd via twee verhaallijnen: die van Renske en die van Urszula. Het verhaal van Renske start in Spankeren als ze als arboprofessional het werk van de vader van een vriendin komt toetsten. Het verhaal van Urszula start in Katowice, Polen, wanneer ze bij de halte bij haar huis haar zoontje weer ziet na een lange dag werken. Urszula komt uit een gezin wat heel wat problemen heeft gehad in het verleden en nu moet ze verder met alleen nog haar zus Alina en haar zoontje Jan.
Tamara Onos heeft met Isolatie zichzelf overtroffen. De spanning is in sommige situaties beklemmend te noemen, Isolatie is geen verhaal voor tere zieltjes. Onos heeft zich goed geïnformeerd over het reilen en zeilen in een fabriek. De problemen met huisvesting voor buitenlandse arbeiders is een belangrijk onderdeel. Hierdoor is het behalve een
spannend ook een heel actueel verhaal geworden.
De verhaallijnen die aan het begin niets met elkaar te maken lijken te hebben, komen steeds dichter bij elkaar om te eindigen in een knap einde.
—
Eerder verschenen op Blogspot
