Voor mensen met en zonder eierstokken.
Vaginale sprays doen meer kwaad dan goed, roodharige vrouwen hebben meer verdoving nodig, na een keizersnede mag je hoepelen, een Ierse Tweeling en een Dutch Twin bestaan echt, schaamlipcorrecties zijn NOOIT nodig en gynaecoloog en schrijver Mieke Kerkhof zou soms graag een T-shirt dragen met de tekst Fuck Google, Ask Me.
Geen enkele vraag is dom
We vallen maar met de deur in huis, zoals Mieke Kerkhof ook doet als ze schriftelijk aan het beantwoorden slaat van al die vragen die ze in de spreekkamer vaak pas na veel aarzelen gesteld krijgt. Ze heeft al in haar opleidingstijd te horen gekregen dat geen enkele vraag dom is en geeft die stelling vol verve door aan haar patiënten, verpleegkundigen, coassistenten en assistenten als een van hen zegt: “Mag ik een domme vraag stellen?” Haar vaste antwoord luidt: “Geen enkele vraag is dom, behalve de vraag die je niet stelt.” Maar aangezien ze spreekuur houdt in het Jeroen Bosch Ziekenhuis in ’s-Hertogenbosch en nu eenmaal niet iedereen bij haar op consult kan komen, ligt voor ‘mensen mét en zonder eierstokken’ (citaat Kerkhof) dit boek klaar. Vol vragen, vol antwoorden en vol ‘grijsjes’ als kersen op de taart.
Heeft u de smaak te pakken gekregen door de vragen die u aan het begin van deze recensie las? Dan staat u nog heel wat te wachten. Want u kunt nog zo goed opgeleid zijn, via leeswerk nog zoveel kennis hebben opgedaan, dan staat in dit boek nog steeds bijzonder veel wetenswaardigs. Wie trouwens voornoemde kennis via influencers heeft opgedaan leert nog veel meer. Mieke Kerkhof wordt tijdens het spreekuur vaak bestookt met vragen die zijn gerezen na het lezen van influencers-nonsens. Vandaar de verzuchting Fuck Google, Ask Me. Mieke Kerkhof is veel tijd kwijt aan het weerleggen van deze kwakzalver-verhalen. Welke vraag haar het meest gesteld wordt? Deze: “Dokter, mag ik mijn sokken aanhouden?” Mieke Kerkhof verbaast zich steeds weer over die vraag: “Tenslotte hoef ik helemaal niet bij de tenen te zijn”, maar door het feit dat echt iederéén dit vraagt, is ze vragen gaan verzamelen, en dat leidde tot dit bijzondere boek.
Ervaringen
Mieke Kerkhof schrijft over haar ervaringen in anekdotes en columns, honderden ervan werden gebundeld in Tussen gemak en genoegen (2013) , Even ontspannen, mevrouw… (2014), Klaar is Kees (2017 en Eerst kijken, dan kunnen we altijd nog zien (2020). Zij leverde veel kleine anekdotes aan NRC in de vorm van @Ikjes op de achterpagina. Met ver familielid gynaecoloog Manon Kerkhof staat ze soms in het theater.
Ik sla in het wilde weg het boek open, om daar een anekdote – in grijze onderkleur gevat, dus geen @Ikjes maar ‘grijsjes’ – op te pikken, die haar hoofdstukken afsluit. Lastig kiezen, want ze zijn stuk voor stuk goed voor een glimlach.
“Tijdens een bevalling zie ik de aanstaande vader wit wegtrekken. Ik vraag of het een beetje gaat. ‘Nou eigenlijk niet, ik vind het heel spannend.’ Ik praat hem moed in: ‘Ja, zo meteen wordt u echt vader, dat is een prachtige belevenis.’ Ik vraag welk beroep hij heeft. Hij is politieagent, zegt hij. ‘Doe mij maar lekker een flinke schietpartij op straat in plaats van zo’n bevalling hier.’”
De prijs
In het Ten Geleide waarmee Mieke Kerkhof haar boek begint, schrijft zij dat zij zich via de uitgever beschikbaar stelt voor prangende vragen. Daar haak ik meteen op in. Want toen ik googelde om de prijs van het boek te weten te komen was dat geen probleem. Maar tot mijn verbazing was er ook een versie beschikbaar met een gewijzigde kaft. Daar is de ondertitel van dit boek 99 vragen die je niet aan je gynaecoloog durft te stellen in het eerste was dat Meer dan 80. En dat roept bij mij dan weer de vraag op, of de versie bij de eerste lezers zeventien gynaecologische vragen heeft opgeroepen die later alsnog beantwoord zijn… De uitgever had er beter aan gedaan geen slapende honden wakker te maken. Het is maar cijferwerk. Maar Mieke Kerkhof doet haar lezers vaak plezier met opzienbarende cijfers, dus zij is niet iemand van het ‘laat-maar-waaien’-type.
Al met al een zeer onderhoudend, geestig en serieus, informatief en geweldig goed geschreven boek. Chapeau met de sokken aan!
—
Ook verschenen op Leeskost
