Op zoek naar de grenzen van het onmogelijke
Lea, de dochter van neurochirurg Jaap Hollander, is op zoek naar de bronnen van haar joodse afkomst. Jaap belijdt zijn godsdienst niet, maar Lea wil dolgraag joods worden. Ze bestudeert het geloof intensief en gaat op haar achttiende op reis naar Israël. Daar ontmoet ze een Amerikaanse jongen, Joshua Pollock, evenals zij een ‘vaderjood’, hun interesse in het jodendom verenigt hen. Als de twee jonge mensen een krater gaan bezoeken in de Negevwoestijn in Mitzpe Ramon, verdwijnen ze. Hun spullen worden gevonden, maar van Lea en Joshua wordt geen teken van leven meer vernomen. Er wordt intensief en met man en macht naar ze gezocht. Uiteindelijk wordt de zoektocht opgegeven. Maar Jaap Hollander weigert Lea’s dood te aanvaarden. Zijn huwelijk strandt. Hij stort zich op zijn werk als microneurochirurg, hij voert de meest ingewikkelde operaties uit in het AMC waar hij de status van een halfgod heeft en verwerft wereldwijd faam op zijn terrein. Maar hij is bezeten van het feit dat die éne operatie niet slaagt: hij moet en zál Lea vinden. Hij keert ieder jaar naar Israël terug, naar de plek waar beide ouderparen een kleine gedenksteen hebben opgericht. Daar gedenkt hij zijn dochter en daar zoekt hij verder. Als Lea tien jaar verdwenen is – Jaap is inmiddels met pensioen – krijgt hij in zijn hotel onverwacht bezoek van een vrouw. Zij is de naaste medewerker van de premier en vraagt hem dringend met haar mee te gaan, omdat haar baas hem wil spreken.
Saoedische prins
Jaap hoopt éven dat zijn dochter gevonden is. Maar de premier wil hem niet over zíjn dochter spreken, maar over de doodzieke dochter van een Saoedische prins. Het mooie, hoogbegaafde meisje, Noora, moet het land gaan besturen en naar een verlichte toekomst leiden waarin man en vrouw gelijk zijn. Ze zal het land tot vrede brengen. Maar Noora is ernstig ziek, ze heeft een hersenaandoening die haar dood zal worden, tenzij een geniaal neurochirurg haar opereren kan. Niemand van de geconsulteerde specialisten durft het aan. Uiteindelijk valt de naam van Jaap Hollander. En daaropvolgend stelt de premier hem namens de prins de vraag: wil hij het doen? Na uitgebreid onderzoek concludeert Jaap Hollander dat de operatie “onmogelijk is en de kans van slagen nihil”. Maar met de beloning die hem in het vooruitzicht wordt gesteld, zou hij het onderzoek naar zijn eigen dochter nieuw leven in kunnen blazen. De ene dochter in ruil voor de andere? Jaap wikt en weegt. Als hij terug in zijn hotel tot een beslissing tracht te komen wordt hij daarbij geholpen door Ibrahim, een hond van het kanaänras, waaraan Jaap zich wonderwel gaat hechten.
Leon de Winter (1954) debuteerde in 1976 met de verhalenbundel Over de leegte van de wereld. Zijn romandebuut De verwording van de jonge Dürer (1978) leverde hem de Reina Prinsen Geerligsprijs op. De Winter schreef vele romans, het werden allemaal bestsellers. Zijn werk is in vele talen vertaald, vooral in Duitsland geniet hij groot aanzien als auteur.
In 2002 was De Winter vijfentwintig jaar schrijver, hij vierde het met de roman God’s Gym. Bij de uitgave van De stad van honden viert de auteur zijn vijftigjarig jubileum. Het verhaal lag al lange tijd in de ‘broedstoof’. De Winter begon al in 2014 hoogleraar neurochirurg Martijn Malessy vragen te stellen over het beroep van hoofdpersoon Jaap Hollander. Tel Aviv, de stad van de honden, werd onderzoeks-, schrijf- en verblijfplaats, zodat ook deze stad als decor waarlijk leeft.
De Winter is een van onze grootste schrijvers. Hij grijpt de lezer bij de strot en laat hem niet meer los totdat die de laatste bladzijde omslaat en het boek terug op tafel legt, ademloos van het lezen. Wat een ontroerend, wat een gedreven, wat een aangrijpend en mooi geschreven verhaal. Onverwachte wendingen, een indringend slot. De hand van de ware meester.
Een gouden boek bij De Winter’s gouden jubileum.
—
Ook verschenen op Leeskost
