Verraad en liefde in het sprookjesachtige Marokko
Dinah Jefferies is een Engelse schrijfster. Ze werd in 1948 geboren in Maleisië. Toen ze negen jaar was verhuisde ze naar Engeland, maar ze bleef altijd een grote voorliefde voor Zuidoost-Azië houden. In 2014 publiceerde ze haar eerste boek en inmiddels heeft ze acht romans op haar naam staan. Nachttrein naar Marrakesh is het derde deel uit de trilogie Dochters van de Dordogne. Eerder verschenen Dochters van de Dordogne en Het verborgen paleis.
De kleurrijke cover van Nachttrein naar Marrakesh sprak me direct aan. De afbeelding toont een jonge vrouw die vanaf een balkon uitkijkt over de stad. Het geheel doet Oosters aan. De ondertitel ‘het verleden wacht op je in de schaduw’ maakte me benieuwd naar de inhoud van het boek.
Marokko, 1966. Vicky Baudin is een jonge modeontwerpster. Na een mislukte relatie gaat ze met de nachttrein naar Marrakesh. Ze hoopt in deze stad Yves Saint Laurent te ontmoeten. Ook wil ze haar mysterieuze grootmoeder Clemence leren kennen. Vicky is geïnteresseerd in haar familiegeschiedenis en hoopt te ontdekken waarom haar oma lang geleden haar vader afstond.
Familiegeheim
Clemence woont in een afgelegen kasba in het Atlasgebergte. Ze leidt een rustig leven totdat kleindochter Vicky ineens voor haar deur staat. De ontmoeting verloopt koel en Clemence, die het verleden wil laten rusten, zorgt ervoor dat Vicky terug naar Marrakesh gaat. Ze mag tijdelijk in de woning van een vriendin verblijven. Nichtje Bea houdt Vicky gezelschap en samen verkennen ze Marrakesh. Helaas komen ze al snel in angstaanjagende situaties terecht en na een dramatische gebeurtenis lopen hun beide levens gevaar. Op zoek naar een veilige plek raakt Bea ook nog vermist. Vicky is ten einde raad en schakelt noodgedwongen de hulp van haar grootmoeder in. Zal het hen lukken om Bea te vinden en zal Clemence uiteindelijk haar geheim prijsgeven?
“…Ze had verwacht dat ze het zich precies zou herinneren zoals het was gebeurd, alsof het een film was, maar alle logica en samenhang ontbraken. Door de doodsangst die ze had ervaren toen ze getuige was geweest van het ondenkbare waren bepaalde stukken op de een of andere manier uitgewist. Zou het geheugen altijd zo onbetrouwbaar zijn, sommige dingen wegdrukken en andere overdrijven?”
Het verhaal wisselt voortdurend tussen de twee hoofdpersonen, namelijk grootmoeder Clemence en kleindochter Vicky. Ze zijn totaal verschillend en hebben ieder hun eigen kijk op het leven. Je ervaart dit als lezer doordat hun karakters uitgebreid worden beschreven. Hierdoor kun je je een goede voorstelling maken van hun levens en gevoelens, terwijl ze langzaam dichter bij elkaar komen. Daarnaast is er veel aandacht besteed aan de bijpersonen, waardoor het geheel meer samenhangend wordt. Sommige nevenpersonages hebben een rol in eerdere delen, maar Nachttrein naar Marrakesh is prima apart te lezen. Ook opvallend is de gedetailleerde beschrijving van de cultuur in Marokko. Enerzijds is dit heel interessant, maar anderzijds haalt het wel de vaart uit het boek. Het verhaal start traag en pas halverwege volgen de gebeurtenissen elkaar sneller op. Tegen het einde komt het geheim van Clemence aan het licht. Dit is echter minder bijzonder dan ik had verwacht. Of ze het ook aan Vicky vertelt, is aan de lezer om te ontdekken.
Dinah Jefferies heeft een levendige en beeldende schrijfstijl. Haar beschrijvingen zijn uitgebreid, maar dit maakt het boek soms wat langdradig. De hoofdstukken zijn kort en lezen vlot. Door de voortdurende wisseling blijf je benieuwd naar het verdere verloop van het verhaal.
Na de vorige delen heb ik ook Nachttrein naar Marrakesh met veel plezier gelezen. Het verhaal is een afwisselende combinatie van Marokkaanse cultuur, familiegeschiedenis, verraad en liefde.
—
Ook verschenen op Boeken-cast
